4 Реб оңа: «Сениң гахарланмага хакың бармы?» дийди.
4 Reb oňa: «Seniň gaharlanmaga hakyň barmy?» diýdi.
Реб Кабыла шейле дийди: «Нәме үчин гахарланяң? Нәме йүзүңи саллаярсың?
Ахап йизрегелли Набодың айдан сөзүне йүзүни сортдурып, гахарлы халда өйүне гайтды, чүнки Набот: «Аталарымың мирасыны саңа бермерин» дийипди. Ахап өйүне гелип, хич зат ийип-ичмезден дүшегине гечип, йүзүни терс өврүп ятды.
Сак бол, байлык билен алданайма, пара гызыгып, ёлдан чыкайма.
Юнус муңа гаты гамланды ве онуң гахары гелди.
Инди болса, Я Реб, мениң җанымы ал, чүнки яшанымдан өленим говудыр».
Юнус шәхерден чыкды ве онуң гүндогар тарапында бир ерде дыз эпди. Шол ерде өзүне чатма дикди ве шәхере нәме боляныны гөрмек үчин, ол онуң көлегесинде отурды.
Худай Юнусдан: «Өсүмлик бабатда гахарланмага хакың бармы?» дийип сорады. Юнус: «Хава, хакым бар. Гахардан яңа өзүме өлүм дилейәрин» дийди.
«Эй, халкым, Мен саңа нәме этдим? Нәмеде саңа йүк болдум? Маңа җогап бер!
«Харуның өлүп, өз ата-бабаларына говушмалы вагты етди. Ол ысрайыллара вада берен юрдума гирмез, себәби сиз Мериба чешмесиниң янында Мениң буйругыма боюн эгмәндиңиз.
Өз пулумы ислейшимче сарп этмәге ыгтыярым ёкмы? Я-да сен мениң сахылыгыма гөриплик эдйәрсиңми?»