9 Пуч бутлара сыгынанлар өз вепалылыгыны терк этдилер.
9 Puç butlara sygynanlar öz wepalylygyny terk etdiler.
Гелиң, Бейтеле гиделиң. Ол ерде хасратлы гүнүмде маңа көмек эден ве гиден еримде мениң билен болан Худая гурбанлык сыпасыны ясайын» дийди.
Дөрт йылдан соң Абшалом Давут патыша: «Ругсат берсең, Хеброна гидип, Реббе эден касамымы ерине етирейин.
Худайдан дилег эдерсиң, Ол хем сени эшидер, сен худайёлуларыңы берерсиң.
Я Реб, Сени чагырярын; эшитмезлиге салма, эй, мениң Гаям, дымма, габра инйәнлере меңземәйин мен.
Галк Сен, я Реб! Эй, Худайым, халас эт мени! Әхли душманларымың әңине уряң, эрбетлериң дишлерини күл-оврам эдйәң.
Өз халас эдишиңиң шатлыгыны Сен маңа гайтар, ыхласлы рух берип, маңа сөйгет бол.
Сен билйәрсиң мен бабатда айдылян яман геплери, мениң утанҗымы, бетнамлыгымы. Сен билйәрсиң әхли душманларымы.
Реббе нагма айдың, Онуң адына алкышлар окаң, халас эдйәндигини гүнсайын бушлаң.
Эмма Ысрайылы Реб халас этди, Ол бакы халас эдйәр; асырлар бойы утанҗа галмарсыңыз, рысва эдилмерсиңиз.
шатлыкдыр гүлки сеси, өйленйән йигит билен гелниң той сеси, Реббиң өйүне шүкүр садакаларыны гетирип, шу айдымы айдянларың сеси яңланар: ‘Хөкмүрован Реббе алкыш болсун! Чүнки Реб ягшыдыр, садык сөйгүси бакыдыр!’ Мен юрдуң өңки абаданчылыгыны озалкысы ялы гайтарып берерин. Муны Реб айдяндыр“.
Эй, Ысрайыл, Бейик Худайыңа долан. Сен этмишлериң себәпли бүдредиң.
Сиз самариялылар киме сежде эдйәниңизи билмейәрсиңиз, биз киме сежде эдйәнимизи билйәрис, себәби халас болмаклык яхудылардан гелйәндир.
Ондан башга Халасгәр ёкдур. Онуң ады бүтин әлемде адамзады халас эдип билйән еке-тәк атдыр».
Шоңа гөрә-де, эй, доганлар, Худайың мерхеметиниң хатырасы үчин сизе ялбарярын: өзүңизи Онуң халаҗак дири ве мукаддес гурбанлыгы хөкмүнде хөдүрләң. Шейтсеңиз, Худайың хузурында мынасып тәрде хызмат этдигиңиз болар.
Оларың лолучылыкдан газанан хакыны айдылан садакаларың төлеги хөкмүнде Худайыңыз Реббиң өйүне гетирмәң. Чүнки буларың икиси хем Худайыңыз Реб үчин неҗисликдир.
Шонуң үчин хем Иса аркалы Худая гурбанлык хөкмүнде хемише өвги багыш эделиң. Онуң адына алкыш айдалың!
Олар батлы сес билен гыгырып: «Тагтда отуран Худайымыз ве Гузы бизиң Халасгәримиздир» диййәрдилер.
Галп худайларың ызына дүшмәң. Олар сизе не пейда берер, не-де сизи горар, чүнки олар бихуда затлардыр.