8 Олар эсрән айгыр атлар ялы болуп, херси өз гоңшусының аялына кишңейәр.
8 Olar esrän aýgyr atlar ýaly bolup, hersi öz goňşusynyň aýalyna kişňeýär.
Шу хоҗалыкда мениң ыгтыярым онуңкыдан ёкарыдыр. Ол хоҗалыгың сенден башга әхли задыны маңа ынанды, чүнки сен онуң аялысың. Онсоң нәдип мен бейле габахат иш эдип, Худайың өңүнде гүнә газанып билерин?!»
Йүрегими бир аяла алдыран болсам, гоңшымың гапысында букуда ятан болсам,
Зына этме.
Башга адамың өйүне, аялына, гул-гырнагына я-да өкүзине, эшегине оңа дегишли затларың хич бирине гөз дикме».
Якынының аялына янашан хем шейле боляр; оңа эл дегрен җезасыз галмаз.
Мейданда ве депелериң үстүнде сениң эден неҗис ишлериңи: зынахорлыгыңы, эсрәп кишңейшиңи, хаясыз лолучылыгыңы гөрдүм. Дат гүнүңе, эй, Иерусалим! Тәмизленмегиң үчин, ене нәче вагт герек саңа?!»
Чүнки юрт зынахорлыкдан долудыр, юрт нәлет зерарлы яс тутяр, чөлүң өрүлери гураяр. Адамлар пис ёла дүшүп, гүйчлерини зорлуга сарп эдйәр.
Олар Ысрайылда ярамаз ишлере баш гошдулар, гоңшуларының аяллары билен зына этдилер, өзлерине буюрмасам хем Мениң адымдан ялан сөзлери айтдылар. Билйән хем гүвә гечйән Мендирин“. Муны Реб айдяндыр».
Эй, мирасымы талаян бабыллылар, сиз шатланярсыңыз, галкынярсыңыз, отлагдакы өкүзче дей бөкҗеклейәңиз, айгыр атлар кимин кишңейәрсиңиз.
Кәшге халкымы ташлап, олардан узакда боларым ялы чөлде бир кервенсарай тапсадым! Чүнки оларың хеммеси зынахор, биртопар хайын.
Кимсе гоңшусының аялы билен неҗис иш этди; кимсе утанман өз гелни билен зына этди; кимсе өз аял уясының, өз атасының гызының намысына дегди.
Башга кишиниң аялына гөз дикме. Башга бириниң өйүне, ерине, гул-гырнагына я өкүзине, эшегине, оңа дегишли затларың хич бирине гөз дикме“.