12 Эй, гөклер, муңа аңк-таңк болуң, горкудан титрешиң. Муны Реб айдяндыр.
12 Eý, gökler, muňa aňk-taňk boluň, gorkudan titreşiň. Muny Reb aýdýandyr.
Эй, гөк, эшит, эй, ер, гулак гой! Реб шейле диййәр: «Мен чагалары экледим, улалтдым, эмма олар гаршыма баш гөтердилер.
Доңуп галың, гатап галың! өзүңизи көр эдиң, гөречден галың, серхош болуң, йөне шерапдан дәл, энтирекләң, йөне чакырдан дәл.
Мунуң үчин Реб шейле диййәр: „Миллетлер арасында сораң, булар ялы зады ким эшидипдир? Ысрайыл бой гызы өрән элхенч иш этди.
Эй, юрт, юрт, юрт! Реббиң сөзүни эшит!
Мен-Ермея ере сын этдим, ине, ол шекилсиз бошлукды. Асмана бакдым, онда ышык ёкды.
Диңле, эй, ер йүзи. Бу халкың башындан бетбагтлык индерерин. Бу оларың эден ниетлериниң мивеси болар, себәби Мениң сөзлериме гулак асмадылар, таглыматымы болса рет этдилер.
Эй, даглар, ер йүзүниң сарсмаз бинятлары, Реббиң давасына гулак асың! Чүнки Реббиң Өз халкы билен давасы бар, Ол Ысрайыл билен хаклашар.
Гүнортан он икиден өйлән сагат үче ченли тутуш юрды гараңкылык гаплап алды.
«Эй, асман, гулак гой, Мен сөзләйин. Эй, земин, айдянларымы эшит.