2 «Тур, күйзегәриң өйүне гир, сөзлерими шол ерде саңа аян эдерин».
2 «Tur, küýzegäriň öýüne gir, sözlerimi şol ýerde saňa aýan ederin».
Шол вагт Реб Амозың оглы Ишая: «Гит-де, эгниңдәки җулы, аягыңдакы чарыгыңы чыкар» дийди. Ишая шейле эдип, диңе ички гейиминде аякялаң гезиберди.
Реб маңа: «Гит-де, өзүңе непис зыгыр матадан тикилен гушак сатын алып, оны билиңе гуша, йөне оны сува батырма» дийди.
Ермея Реббиң шу сөзи аян болды:
Мен күйзегәриң өйүне гитдим. Мен онуң чархың башында ишләп отураныны гөрдүм.
Эмма олар маслахатымы алсадылар, халкыма сөзлерими эшитдирердилер, шонда халкы яман ёлларындан, шер ишлеринден гайтарардылар.
Башга бир гөрнүш аркалы Реб маңа шуны гөркезди: ине, Реб шугул гуралы билен гурлан дим-дик диварың янында дурды, элинде болса шугул барды.
Худай гадым дөвүрде ата-бабаларымыза пыгамберлер аркалы көп гезек ве дүрли ёллар билен гепледи.