7 Шонуң үчин Худая табын болуң! Иблисе гаршылык гөркезиң, шонда ол сизден гачар.
7 Şonuň üçin Hudaýa tabyn boluň! Iblise garşylyk görkeziň, şonda ol sizden gaçar.
Эмма Реб: „Мен сенден разы дәл“ дийәйсе, онда, ине, мен; исләнини эдәйсин».
Аталарыңыз ялы бойнуёгын болмаң. Реббе табын болуң, Онуң эбедилик мукаддес эден өйүне гелип, Худайыңыз Реббе хызмат эдиң. Онсоң Онуң газабы сизден совлар.
Ол: «Ялаңач индим бу дүнйә, ялаңач-да доланарын о дүнйә. Берен-де Ребдир, алан-да Ребдир. Гой, Реббиң адына алкыш болсун!» дийди.
Шонда Сениң ёлуңы билерлер ериң йүзүнде, халас эдиш гүйҗүңи – әхли миллетлерде.
Эмма мен бир мәтәч, эҗир чекйәрин, эй, Худай, халас эт ве гора мени.
Патыша билен онуң эҗесине айт: „Тагтыңыздан дүшүп, ашакда отурың, чүнки шөхрат тәҗиңиз башыңыздан айрылды“.
Буларың хеммеси Небукаднесар патышаның башына гелди.
Дүнйәниң әхли илаты хич зат сайылар. Гөгүң гошунына хем, ер йүзүниң илатына хем Өз ислән задыны эдер. Онуң элини саклап, «Сениң эдйәниң нәме?» дийҗек хич ким ёкдур.
Мениң боюнтырыгымы дакының-да, Менден өврениң. Мен мылайым хем пес гөвүнлидирин, җаныңыз рахатлык тапар.
Шонуң үчин хем, эй, Агрип ша, мен гөкден гелен гөрнүше бойнуёгынлык этмедим.
Олар Худайың догрулыгына дүшүнмедилер. Шонуң үчин-де, Мусаның Кануныны берҗай этмек аркалы акланҗак болуп, Худайың догрулыгына табын болмадылар.
Чүнки Мукаддес Язгыларда шейле язылгыдыр: «Реб: „Өз барлыгымдан ант ичйәрин, хер кес өңүмде дыз эпер, хер бир дил Мени алкышлар“ диййәр».
Иблисе орун бермәң.
Иса Месихе хормат гоймак билен бири-бириңизе табын болуң.
Шонуң үчин яман дөвүрде гайтавул берип билмегиңиз үчин, Худайың әхли ярагларыны дакының. Шонда орнуңызда берк дурмагы башарарсыңыз.
Мундан башга-да, бизе тербие берен дүнъеви аталарымыз барды, биз олара хормат гойярыс. Эгер шейдйән болсак, рухы Атамыза хас-да берк табын болуп яшамалы дәлми?
Сиз хер бир ынсан хәкимиетине Реббиң хакы үчин табын болуң. Юрдуң башы болан патыша болсун
Худай сизи вагты геленде бейгелдер ялы, Онуң гудратлы голы астында өзүңизи пес тутуң.
Шондан соң Шамувел хич зады гизлемән, хеммесини болшы ялы Элийә гүррүң берди. Элий: «Ол Ребдир, гой, Ол Өз халаныны этсин» дийди.