9 Тизгахар болма, чүнки гахар акылсызларың гурсагында орнашяр.
9 Tizgahar bolma, çünki gahar akylsyzlaryň gursagynda ornaşýar.
Кабыл өз доганы Хабыла: «Йөр, четрәге чыкалы» дийди. Мейданда Кабыл Хабыла топулып, оны өлдүрди.
Уясының намысына дегендиги үчин, Абшалом Амноны йигренйәрди. Йөне ол Амнона ягшыдан-ямандан хич зат диенокды.
Абшалом хызматкәрлерине шейле буйрук берди: «Середиң, Амнон шерапдан серхош боланда, мен: „Амноны уруң“ диерин. Шонда сиз оны өлдүрерсиңиз. Горкмаң. Сизе муны мен буюряндырын. Горкмаң, мерт болуң!»
Эмма Давудың доганы Шимганың оглы Ёнадап: «Ша хезретлери: „Огулларымың барындан дындарыпдырлар“ дийип пикир этмесин. Өлдүрилен диңе Амнон. Бу Амноның өз уясы Тамарың намысына деген гүнүнден бәри Абшаломың йүрегине дүвен ниетиди.
Эмма ысрайыллар яхудалара: «Давут патышада пайымыз сизиңкиден көпдүр, он пайымыз бар. Шонда-да нәме үчин бизи әсгермезлик этдиңиз? Патышаны ызына гетирмекде илкинҗи сөз бизиңки болмалы дәлми нәме?» дийип җогап бердилер. Эмма яхудаларың сөзи ысрайылларыңкыдан газаплы болуп чыкды.
Гахарҗаң адам акмаклык эдйәндир, мекир адам хем йигренилйәндир.
Гиң гөвүнли адамың дүшүнҗеси көпдүр, даргурсак болса акмаклыгы бейгелдйәндир.
Гиң гөвүнли адам гүйчлүлерден үстүндир, өзүне эрк эдйән шәхери басып аландан үстүндир.
деррев каза гетирме. Соңра якының сени утандыранда нәме эдерсиң?
«Нәме үчин гечен гүнлер бу гүнден говуды?» дийип сорама, чүнки бу совалы пайхас билен сорамаярсың.
Инди болса, Я Реб, мениң җанымы ал, чүнки яшанымдан өленим говудыр».
Гүн доганда, Худай гүндогардан эпгек өвүсдирди. Гүн Юнусың депесини гайнадып башлады, онда ысгын-мыдар галмады. Ол өзүне өлүм диләп: «Яшанымдан өленим говудыр» дийди.
Худай Юнусдан: «Өсүмлик бабатда гахарланмага хакың бармы?» дийип сорады. Юнус: «Хава, хакым бар. Гахардан яңа өзүме өлүм дилейәрин» дийди.
Шейлеликде, Хиродия Яхя гаршы йүрегинде кине саклап, оны өлдүрмек ислейәрди, йөне бу элинден гелмейәрди.
Гыз хем дашары чыкып эҗесинден: «Нәме диләйин?» дийип сорады. Ол хем: «Яхя чүмдүриҗиниң башыны» дийип җогап берди.
Эй, сөйгүли доганларым, муңа үнс бериң: хер бир адам эшитмекде чалт, геплемекде асса, гахарланмакда хаял болсун.