4 Акыллының йүреги яс өйүндедир; акылсызың йүреги болса хезиллик өйүндедир.
4 Akyllynyň ýüregi ýas öýündedir; akylsyzyň ýüregi bolsa hezillik öýündedir.
Абшалом хызматкәрлерине шейле буйрук берди: «Середиң, Амнон шерапдан серхош боланда, мен: „Амноны уруң“ диерин. Шонда сиз оны өлдүрерсиңиз. Горкмаң. Сизе муны мен буюряндырын. Горкмаң, мерт болуң!»
Велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлер гүнортан хүҗүме башладылар. Бенхадат болса өзи билен ылалашык баглашан отуз ики патыша билен чадырда шерап ичип, серхош болуп отырды. Бенхададың Самария иберен эсгерлери оңа: «Бир топар эсгерлер Самариядан чыкып гелйәрлер» дийип хабар бердилер.
Өз-өзүме шейле дийдим: «Гел, сени леззет билен сынайын, леззет ал». Эмма бу-да бидерек болды.
Гусса гүлкүден ягшыдыр, чүнки йүзүң гамгын болмагындан йүрек говуланяндыр.
Биакылың айдымындан акыллының кәйинҗи ягшыдыр.
Йүрегим бикарардыр, саңңылдаян горкудан яңа; күйсән алагараңкылыгым вехиме салгар.
Ишдәлери ачылан вагты болса, Мен олара мейлис гурарын. Шатланып, эбеди ука гитсинлер, хич вагт оянмасынлар дийип, олары серхош эдерин. Муны Реб айдяндыр.
Мен онуң ёлбашчыларыны, акылдарларыны, хәкимлерини, серкерделерини, уршуҗыларыны серхош эдерин. Олар эбеди ука гидип оянмазлар. Муны ады Хөкмүрован Реб болан Патыша айдяр.
Бабыл патышасы Белшасар шол гиҗе өлдүрилди.
Патышаның мейлис гүнүнде эмелдарлар шерабың гызгынына хушуны йитирйәрлер. Патыша яман иш эдйәнлер билен эл-эле берйәр.
Душманлар тикенлер дей бири-бирлерине чырмашып, аракхорлар кимин серхошдырлар; гуры саман дейин якылып ташланарлар.
Абыгайыл Набалың янына гайдып гелди. Ол өйүнде шаларча мейлис гурап отырды. Ол ченденаша серхошды, кейпи дийсең чагды. Шоңа гөрә, даң атянча Абыгайыл оңа дил ярмады.
Ол Давуды галтаманларың янына гетирди. Шол вагт олар ийип-ичип, танс эдип, чар тарапа яйрапдылар, чүнки олар пилиштлилериң хем яхудаларың юрдундан өрән көп олҗа алыпдылар.