1 Хер задың өз мөврити бар, гөгүң астында хер задың өз вагты бар:
1 Her zadyň öz möwriti bar, gögüň astynda her zadyň öz wagty bar:
Эмма Эляша гахарланып: «Нагаман сени гаршыламак үчин арабасындан дүшенде, мен рухда сениң билен дәлмидим? Бу күмүш, эгин-эшик, зейтундыр үзүм баглары, гоюнлар, өкүзлер ве гуллардыр гырнаклар алынян вагтымы нәме?
Манаша мушакгат ичинде өз Худайы Реббе ялбарып, ата-бабаларының Худайының өңүнде өзүни гаты кичелтди.
Ынсана шатлык говы җогапдан гелйәндир, ерликли сөз адама шатлык гетирйәндир.
Дашардакы ишлериңи битир, экин мейданыңы тертибе сал, соңра өйүңи гур.
Гөгүң астында эдилйән әхли затлар барада пайхас билен гөзлег хем барлаг гечирмеги йүрегиме дүвдүм. Ишли болсунлар дийип, бу Худайың ынсанлара берен агыр юмшудыр.
Шонуң үчин дурмушы йигрендим, чүнки Гүнүң астында эдилйән ишлер маңа хасрат гетирди. Бары бидерек, салгыма чапмак.
Бедениме шерап билен леззет бермеги, акмаклыга урмагы йүрегиме дүвдүм, йүрегим маңа энтегем пайхас билен ёл гөркезйәрди. Мен муны өз гысга өмүрлериниң довамында гөгүң астында эдерлери ялы, ынсанлар үчин нәмәниң ягшыдыгыны билмек үчин этдим.
Ичимден: «Худай догры адама хем, эрбет адама хем казылык эдер; чүнки Худайың Өзи хер меселе, хер иш үчин вагт белледи» дийдим.
Ягшы гүнде шат бол, гара гүнде муны ятла: ынсан өзүнден соң нәме болҗагыны билмесин дийип, Худай ягшылыгы-да, бетбагтлыгы-да яратды.
Ол ерде: „Мүсүр патышасы фараон бир яңра, ол пурсады элден сыпдырды“ дийип гыгырың.
Эртирине хем: „Асманың йүзи гаралыпдыр хем тутук, бу гүн гай турҗак“ диййәрсиңиз. Сиз асмана середип, хованың ягдайыны сайгарып билйәрсиңиз-де, дөврүң аламатларыны сайгарып билмейәрсиңизми?