29 Мукаддес Рух Филипе: «Бар, арабаның янындан йөре!» дийди.
29 Mukaddes Ruh Filipe: «Bar, arabanyň ýanyndan ýöre!» diýdi.
Олар чагырманка, Мен җогап берерин, гепләп дуркалар, Мен эшидерин.
Гелиң, Ребби таналың, танамага гайрат эделиң. Ол даң шапагы ялы такык гелҗек. Ол ягыш ялы бизе гелҗек, топрагы гандырян яз ягшы ялы янымыза гелҗек».
Петрус хенизем бу гөрнүш барада ойланып отырка, Мукаддес Рух оңа: «Ине, үч адам сени гөзләп йөр.
Онсоң Мукаддес Рух маңа икирҗиңленмән, олар билен гитмелидигими айтды. Янымдакы бу алты доган хем мениң билен биле гитди, биз ол адамың өйүне бардык.
Ол бизиң янымыза гелип, Павлусың гушагыны алды-да, өз эл-аягыны баглап: «Мукаддес Рух шейле диййәр: „Иерусалимдәки яхудылар шу гушагың эесини шейле баглап, кесеки миллетлериң элине берерлер“» дийди.
Олар бири-бири билен өзара ылалашмадылар. Олар гитмекчи болуп дуркалар, Павлус шейле дийди: «Ишая пыгамбер аркалы Мукаддес Рух ата-бабаларыңыза шу сөзлери җайдар айдыпдыр:
Реббиң бир перишдеси Филипе: «Тур, гүнорта тарап, Иерусалимден Газа барян чөллүк ёлдан гит» дийди.
инди хем ызына доланып барярды. Ол өз арабасының үстүнде Ишая пыгамбериң китабыны окап отырды.
Филип ылгады-да, онуң Ишая пыгамбериң китабындан окаян сөзлерини эшидип: «Окаян затларыңа дүшүнйәрмиң?» дийип сорады.
Олар сувдан чыканларында, бирденкә Реббиң Рухы Филипи ол ерден әкитди. Агта оны гайдып гөрмеди. Ол шатланып, өз ёлуны довам этдирди.
Буларың барыны еке-тәк бир Мукаддес Рух эдйәндир. Ол хер кесе Өз ислейшине гөрә берйәндир.
Мукаддес Рух ахыркы гүнлерде кәбир адамларың имандан дәнип, аздырыҗы рухлара ве җынларың таглыматларына эерҗекдиклерини айдың айдяр.
Шонуң үчин Мукаддес Рухуң айдышы ялы: «Бу гүн сиз Мениң сесими эшитсеңиз,