6 Оларың дады-перятларыны ве арз-шикаятларыны эшиденимде, мениң гаты гахарым гелди.
6 Olaryň dady-perýatlaryny we arz-şikaýatlaryny eşidenimde, meniň gaty gaharym geldi.
Онсоң мен олара кәедим, нәлетледим, кәбирлерини урдум, сачларыны үтдүм. Олара Худайың адындан ант ичирип, шейле дийдим: «Гызларыңызы оларың огулларына бермәң, огулларыңыза, өзүңизе оларың гызларыны алмаң!
Муңа мениң гаты гахарым гелди. Тобыяның әхли өй гошларыны отагдан чыкарып зыңдым.
Бу затлар хакда ойланып, беглере хем баштутанлара кәедим. Мен олара: «Сизиң хер бириңиз өз халкыңыза гөтеримине пул берйәрсиңиз» дийдим. Онсоң оларың гаршысына улы җемагаты йыгнап, шейле дийдим:
Муса сөзүни довам эдип, фараона: «Сениң әхли эмелдарларың хузурыма гелип, маңа баш эгерлер ве маңа: „Сениң өзүң хем, ызыңа дүшйән әхли халк хем гидеверсин“ диерлер. Шундан соң мен гидерин» дийди. Шейдип, Муса гахар-газаба мүнүп, фараоның янындан чыкып гайтды.
Мусаның муңа гаты гахары гелип, Реббе: «Оларың садакаларыны кабул этме, мен оларың хич бириниң гөвнүне дегмәндим, хатда олардан екеҗе эшек-де алмандым» дийди.
Иса төверегиндәкилере гахар билен бакып, оларың доңйүрекдигине гынанды. Яңкы адама: «Элиңи узат!» дийди. Ол хем элини узатды велин, эли долы сагалды.
Гахарланып гүнә этмәң. Гахарыңызың үстүне Гүн яшмасын.