30 Биз ерли халклар билен гыз алшып-беришмерис.
30 Biz ýerli halklar bilen gyz alşyp-berişmeris.
Реббе Мусаның канунына лайыклыкда бүтин калбы, бар гүйҗи билен җан-тенден гуллук эден Ёшыя ялы патыша ондан өң хем, соң хем болмады.
Ёшыя сүтүниң гапдалында дуруп, Реббиң табшырыкларыны, перманларыны, парзларыны бүтин калбы билен, бүтин җаны-тени билен берҗай эдип, Реббиң ызына эерҗекдигине хем-де шу әхт барада китапда язылан сөзлери берҗай этҗекдиклери хакда Реббиң хузурында Онуң билен әхт эдишди. Бүтин халк хем бу әхти оңлады.
Ёшыя патыша өз еринде дуруп, Реббиң табшырыкларыны, перманларыны, парзларыны бүтин калбы билен, бүтин җаны-тени билен берҗай эдип, Реббиң ызына эерҗекдигине хем-де шу китапда язылан әхт барада айдылан сөзлери берҗай этҗекдиги хакда Реббиң хузурында Онуң билен әхт эдишди.
Мөхүрли хата ады языланлар: Хакаляның оглы хәким Нехемя, Сидкия,
Шол гүнлер мен ашдотлы, аммонлы ве моваплы аяллара өйленен яхудылары-да гөрдүм.
Онсоң мен олара кәедим, нәлетледим, кәбирлерини урдум, сачларыны үтдүм. Олара Худайың адындан ант ичирип, шейле дийдим: «Гызларыңызы оларың огулларына бермәң, огулларыңыза, өзүңизе оларың гызларыны алмаң!
Шейдип, мен халкы кесекилериң тәсиринден сапладым. Руханылар билен левилериң везипелерини пайлашдырып, херсиниң этмели ишлерини белледим.
Шонда олар: «Биз эдил сениң айдышың ялы эдерис. Буларың хеммесини ызына берерис ве олардан хич зат талап этмерис» дийдилер. Онсоң мен руханылары чагырып, әхли ёлбашчылара берен сөзлерини берҗай этҗекдиклерине руханыларың өңүнде ант ичирдим.
Сиз огулларыңыза оларың гызларындан аял алып берерсиңиз. Өз худайларына сежде эдип йөрен бу гызлар сизиң огулларыңыза хем шейле этдирерлер.
Олар билен гарындашлык ачмаң. Олар билен гыз алшып-беришмәң.