7 Катды-каматың ненеңси гөзел, эй, дилдарым! Сенде хич бир кемлик ёк.
7 Katdy-kamatyň neneňsi gözel, eý, dildarym! Sende hiç bir kemlik ýok.
Реб шейле диййәр: «Сакланың, билиң: Худай Мендирин! Миллетлер арасында бейгелдилерин тутуш ер йүзүнде бейгелдилерин».
Гөр, нәхили сыратлы сен, эй, мениң сөйгүли ярым, ненеңси хошрой сен! Гөк майсалыкдыр ятян еримиз.
Ненеңси гөзел сен, дилдарым, ненеңси гөзел! Бүренҗегиң астында гөгерчин гөзлим. Гилгат дагындан инип гелйән гечилериң сүрүсине огшаяр сачың.
Додаклары иң датлы, катды-каматы овадан. Бу мениң ярымдыр, достумдыр, эй, Иерусалим гызлары!
Мен укуда, йөне көңлүм оя. Ине, бу ярымың овазы. «Гапыны ач, эзизим, дилдарым мениң, гөгерчиним, пәкизәм мениң! Башым чыга эзилен, сачым-да гиҗәниң немине».
Эй, Якуп, чадырларың не аҗап, эй, Ысрайыл дүшелгелериң не гөзел!
Инди болса Худай сизи Өз хузурында мукаддес, мүйнсүз хем айыпсыз этмек үчин, Месихиң бедениниң өлүми аркалы Өзи билен ярашдырды.
Шоңа гөрә-де, эй, сөйгүли доганлар, булара гарашяндыгыңыз үчин, Худайың назарында парахатлыкда яшап, пәк ве айыпсыз болмага җан эдиң.
Имандан дәнмез ялы, Худай сизи горамагы ве шатлыкдан долдурып, Өз шөхратлы хузурына сизи бүтинлей мүйнсүз гетирмеги башаряндыр.
Мен Мукаддес Шәхери – тәзе Иерусалими гөрдүм. Ол гөкден, Худайың хузурындан инип гелйәрди. Тәзе Иерусалим өйленйән йигит үчин безенип-бесленип гелйән гелне меңзейәрди.