Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Mika 7:18 - Мукаддес Китап

18 Өз мирасындан аман галанларың языгыны багышлап, гүнәсини гечйән башга Худай бармыка? Газабыны эбеди сакламаяр Ол, чүнки Ол мерхемет гөркезмеги сөййәр.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Mukaddes Kitap

18 Öz mirasyndan aman galanlaryň ýazygyny bagyşlap, günäsini geçýän başga Hudaý barmyka? Gazabyny ebedi saklamaýar Ol, çünki Ol merhemet görkezmegi söýýär.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Mika 7:18
80 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Эгер сен догры иш этсең, кабул эдилмезмиң нәме? Эгер сен нәдогры иш этсең, гүнә босагада пейләп ятандыр; гүнәниң сениң үстүңден хөкүм сүреси гелер. Йөне сен гүнәниң үстүнден агалык этмелисиң!»


«Эй, Ысрайыл Худайы Реб, ерде-де, гөкде-де Сениң ялы Худай ёкдур! Бүтин калплары билен ёлуңдан йөрейән гулларың үчин Сен әхтиңи, садык сөйгиңи саклаярсың.


Реббе долансаңыз, сизиң гарындашларыңыз ве чагаларыңыз өзлерини есир аланларың алнында рехим-шепагат тапып, өз меканларына доланып гелерлер. Чүнки Худайыңыз Реб мерхеметлидир ве рехимдардыр. Реббе долансаңыз, Ол сизден йүз өвүрмез».


Өз ысрайыл халкың ве мен гулуң шу ере тарап бакып дилег эденимизде, гулуңың, халкың Ысрайылың налышларыны эшит. Өз гөкдәки месгениңден эшит-де, бизи багышла.


Гулак асмакдан боюн товлап, оларың арасында Сениң гөркезен гудратларыңы ятдан чыкардылар. Олар бойнуёгынлык эдип, Мүсүрдәки гулчулыкларына доланып бармак үчин өзлерине ёлбашчы белледилер. Эмма Сен гечиримли, мерхеметли, рехимдар, гиң гөвүнли ве садык сөйгә бай Худай. Сен олары терк этмедиң.


Сен даглары белентликдәки месгениңден суваряң, Сениң ишлериңиң мивесинден ер канагатланяр.


Чүнки яшайшың гөзбашы Сенде, биз нур гөрйәрис Сениң нуруңда.


Худая дийиң: «Эй, Худай, ишлериң ненең хайбатлы! Кувватыңың бейиклигинден яңа душманларың Саңа боюн болярлар.


Саңа сежде эдйәр бүтин ер йүзи; олар Саңа нагма айдярлар, Сениң адыңа нагма айдярлар». Села


Онуң шөхратлы адына бакы алкышлар болсун! Онуң шөхраты тутуш ериң йүзүне долсун. Омын! Омын!


Сион бабатда шейле айдылар: «Бу адам хем, ол адам хем шу ерде доглан». Бейик Худайың хут Өзи оны беркарар эдер.


Олары сырып әкидйәрсиң, олар дүйш ялы, олар сәхер чагы битйән от ялы; ол ир сәхерде өсүп, гүллейәр, агшамына болса орлуп, гураяр.


Сен гүнәлеримизи гойдуң өңүңде, гизлин гүнәлеримизи – Өз гөзлериңиң алнында.


Эй, Реббим, худайларың арасында хей-де Сең ялысы бармыдыр? Ким мукаддесликде Сениң ялы бейик! Гең гудратларыңдан горкуп, халк Сени шөхратлар.


Ол: «Эй, Таңры, эгер мен Сениң өңүңде мерхемет тапан болсам, гой, онда Таңрым бизиң билен гитсин. Бу халк бойнуёгын болса-да, бизиң этмишимизи, гүнәмизи багышла ве бизи Өз мирасдарың эдип ал» дийди.


Реб шейле диййәр: «Гелиң, инди дүшүнишелиң, гүнәлериңиз гырмызы дек болса-да, олар гар кимин ак боларлар, гырмызы дек гызыл болсалар-да, ак йүң дек боларлар.


Сион илатының хиҗиси: «Мен сыркав» диймез; ол ерде яшаян халкың этмишлери өтүлер.


Чекен эҗирим-эзъетим өз хайрыма болды; мени сөендигиң үчин җанымы хеләкчилик чукурындан сакладың, әхли гүнәлерими аркаңа атдың.


Онда Худайы киме меңзедйәрсиңиз? Хайсы меңзетмәни уланярсыңыз Онуң үчин?


«Мени киме меңзедерсиңиз? Ким Маңа тай гелер?» Муны Мукаддес Болан диййәр.


Өз хатырам үчин языкларыңызы өчүрйән Мендирин, Мен гүнәлериңизи ятламарын.


Языкларыңызы булут кимин, гүнәлериңизи думан кимин айрарын. Маңа долан, чүнки Мен сизи ызыңыза алдым».


Пислер өз ёлларындан, эрбетлер өз пикирлеринден дәнип, Реббе доланып барсынлар, Реб олара рехим эдер; Худайымыза долансынлар, Ол гаты гечиримлидир.


Узак ёллар сизи ядатды, эмма: «Бу бидерек» диймедиңиз сиз. Гүйҗүңизи гайтадан дикелдип, тапдан дүшмедиңиз.


Мен хемише айыплап, элмыдама гахарланмарын; ёгсам ярадан ынсанымың рухы, җаны тапдан дүшер.


Йигидиң гыза өйлениши дек, огулларың-да саңа эе чыкарлар, гиевиң гелни үчин шатланышы дек, Худай-да сениң үчин шатланар.


Гаты гахарланма, хемишелик ятлама языгы, я Реб, әхлимиз Сениң халкыңдырыс, муны назара ал!


Иерусалим үчин шатланарын, халкым үчин бегенерин. Инди не агы сеси не-де ахы-нала эшидилер ол ерде.


Гит-де, бу сөзлери демиргазыга җар эдип, шейле дий: „Эй, бивепа Ысрайыл, Маңа долан! Муны Реб айдяндыр. Мен мерхеметлидирин, инди Мен саңа газаплы бакмарын, гахарымы бакы сакламарын. Муны Реб айдяндыр.


Сен өмүрлик гахарланҗакмы? Өйке-кинәңи бакы саклаҗакмы?“ дийип айтдың. Ине, сен шу затлары айтсаң-да, эдип билен яманлыкларыңы этдиң».


Эфрайым Мениң эзиз оглум дәлмидир? Ол Мениң хошал болан балам дәлмидир? Онуң адыны агзан чагымда, оны сөйги билен ятлаярын Мен. Шонуң үчин йүрегим оны күйсейәр, оңа, элбетде, рехим эдерин. Муны Реб айдяндыр.


Мундан бейләк хич ким өз гарындашына я-да дост-ярларына: „Ребби танаң!“ дийип өвретмез, себәби оларың улудан-кичә хеммеси Мени танар. Мен оларың этмишлерини багышларын, инди гүнәлерини ятламарын». Муны Реб айдяндыр.


Мен олара ягшылык этмекден шатланарын ве хакыкатдан хем тутуш җаным-теним билен олары бу юртда орнашдырарын“.


Олары Маңа гаршы эден әхли гүнәлеринден сапларын; Маңа гаршы эден әхли гүнәлерини, бар эден этмишлерини багышларын.


Эбетмелек патышаның көшгүнден чыкып, патыша йүзленип:


Мен аман галдыранларымы багышларын. Шол гүнлерде, шол дөвүрде Ысрайылың языгы агтарылар, йөне онуң хич бир языгы болмаз, Яхуданың гүнәлери агтарылар, йөне ондан хич зат тапылмаз. Муны Реб айдяндыр.


Өвүнйән диңе Маңа дүшүнйәнлиги ве танаянлыгы билен өвүнсин, ер йүзүнде садык сөйги, адалат ве догручыллык билен херекет эдйән Мен – Ребдирин. Чүнки Мен булардан леззет алярын. Муны Реб айдяндыр.


Нәме Мен эрбет адамың өлүмини оңлаярынмы? Мен онуң эрбет ёлларындан тоба эдип, дири галмагыны ислемейәринми нәме? Муны Мен Хөкмүрован Реб диййәрин.


Олара Хөкмүрован Реб шейле диййәр дий: „Өз барлыгымдан ант ичйәрин. Мен эрбет адамың өлүминден дәл-де, онуң эрбет ёлундан дөнүп, дири галмагындан хошал болярын. Дөнүң! Эрбет ёлларыңыздан дөнүң! Эйсем, сен нәме үчин өлҗек, эй, ысрайыл халкы?“.


Эден гүнәлериниң хич бири ятланылмаз; ол адалаты ве догручыллыгы ерине етирендир, ол хөкман дири галар.


Рехимдарлык ве гечиримлилик Таңры Худайымыза махсусдыр, чүнки биз Онуң гаршысына баш галдырдык.


Эй, Ысрайыл, Бейик Худайыңа долан. Сен этмишлериң себәпли бүдредиң.


«Оларың бивепалыгына мелхем эдерин. Мен олары чәксиз сөерин. Чүнки Мениң газабым олардан совулды.


Шонда Ребби чагыран хер бир ынсан халас эдилер, чүнки Реббиң айдышы ялы, гачып гутуланлар Сион дагында ве Иерусалимде болар, аман галанларың арасында Реббиң чагыранлары-да болар».


Реб шейле диййәр: «Мен эдомлылары гүнә үстүне гүнә эдендиклери үчин җезасыз галдырмарын. Чүнки доганларыны гылычлы ковалап, рехим-шепагат этмедилер, чәксиз гахарыны дөкдүлер, газап атына бакы атландылар.


Онсоң Реб менден: «Амос, сен нәме гөрйәрсиң?» дийип сорады. Мен: «Бир шугул гөрйәрин» дийип җогап бердим. Онсоң Реб шейле дийди: «Ине, халкым Ысрайылың ортасында-да, Мен бир шугул гуралыны гойярын. Мундан бейләк олары багышламарын.


Ол менден: «Амос, сен нәме гөрйәрсиң?» дийип сорады. Мен: «Бир себет етишен мивәни гөрйәрин» дийип җогап бердим. Онсоң Реб маңа шейле дийди: «Мениң халкым Ысрайылың соңы етип гелди. Мундан бейләк олары багышламарын.


Ол Реббе шейле дога окады: «Я Реб, шейле болҗагыны мен өз юрдумдакам айтманмыдым нәме? Мен шол себәпден хем дессине Таршыша гачдым-а. Сениң мерхеметли, рехимли, гиң гөвүнли, садык сөйгә бай Худайдыгыңы ве җеза бермекден эл чекмәге тайындыгыңы билйәрдим ахырын.


«Эй, Якубың несиллери, Мен хөкман әхлиңизи бир ере йыгнарын. Ысрайыллардан аман галанларыны бир ере топларын. Мен сизи агылдакы гоюнлар кимин, өрүдәки сүри кимин бир ере гетирерин. Юрдуңыз ене-де адамдан долар».


Агсаклары аман галдырарын, узаклара сүрленлери гүйчли миллет эдерин. Шу гүнден тә эбедә ченли Сион дагында Мен – Реб олара хөкүмдарлык эдерин».


Тә гөврели аял догурянча, душманларына табшырылар ысрайыл халкы. Соңра онуң есир дүшен доганлары Ысрайыл халкына доланарлар.


Я Реб, Өз мирасың болан бу сүрә, Өз халкыңа хасаң билен чопанчылык эт! Олар токайларда, гөк яйлаларда еке яшаярлар; гадымкылар дей Башанда, Гилгатда отлат олары.


Худайыңыз Реб, еңиш берйән Сөвешиҗи сизиң араңызда. Реб сизе гуванып шатланар, Ол сөйгүсинде сизе тәзе дурмуш берер, нагмалар билен Онуң сизе йүреги җошар».


Мен Якуба хич хили бетбагтлык ёкдугыны, Ысрайылда бела-бетериң болмаҗагыны гөрйәрин. Ысрайыл Худайы Реб олар билендир. Олар Оны өз патышасы хөкмүнде алкышлаярлар.


Бу гүн болса той эдип, шатланмак герек, себәби сениң иниң өлүди, инди дирелди; ол йитипди, инди тапылды“ дийип җогап берйәр».


Шейле хем тоба эдип, гүнәлериниң багышланмагы барадакы Хош Хабары Иерусалимден башлап, әхли миллетлере Онуң адындан вагыз эдилмелидир.


Шонда Худай оңа нәме җогап берди? Худай: «Мен Ысрайылда Багал бутуна сежде этмедик еди мүң адамы Өзүме айрып гойдум» дийди.


«Эй, Ешурун, саңа көмек этмек үчин асмандан учян, булутлар арасындан гудрат гөркезйән, сениң Худайыңа тай гелҗек ёкдур.


Себәби рехимсиз адама рехимсизлик билен хөкүм эдилер. Рехимли адама болса рехимлилик билен хөкүм эдилер.


Шейдип, олар кесеки худайлардан йүз өврүп, ене Реббе гуллук эдип башладылар. Реб олара ене-де дөзмеди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ