13 Шонуң үчин Мен сизе зарба уруп, гүнәлериңиз себәпли сизи вейран этдим.
13 Şonuň üçin Men size zarba urup, günäleriňiz sebäpli sizi weýran etdim.
Онсоң мен: «Я Реб хачана ченли?» дийип сорадым. Ол шейле җогап берди: «Шәхерлер вейран болуп, илатсыз галянчалар, өйлер адамсыз галып, юрт бүтинлей хараба өврүлйәнчә,
Мейдана чыксам, гылычдан гечириленлери гөрйәрин! Шәхере гирсем, ачлыкдан хеләк боланлары гөрйәрин! Пыгамбер-де, руханы-да хич зада дүшүнмән, юртда энтешип йөрлер“».
Ёкардан от иберип, сүңклерими көйдүрди; аягыма дузак гуруп, мени аркан агдарды; мени вейран эдип, бүтин гүн тапдан дүшүрди.
Ёлумдан азашдырып парчалады, халыс сандан чыкарды.
Башымыздан тәч гачды. Вай халымыза! Чүнки гүнә этдик.
Эфрайым җеза гүнүнде чөле өврүлер. Ысрайыл тирелериниң арасында Мен муны такык билдирерин.
Самарияның ярасына эм ёк. Ол Яхуда гелип етди. Халкымың дервезесине, Иерусалиме барып етди.
Чүнки Омры шаның парзларына, Ахап несиллериниң пис ишлерине эердиңиз, геңешлерине уйдуңыз. Шонуң үчин Мен сизи хараба өврерин, илатыңызы иле рысва эдерин; халкымың кемситмесини чекерсиңиз».
Эмма илатларың этмишлери себәпли, вейран болар ер йүзи.
Шобада Реббиң бир перишдеси Хиродеси җезаландырды, себәби ол Худайы шөхратландырманды. Шейдип, онуң эндам-җаны гуртлап өлди.