9 Шонуң үчин, шейле дога-дилег эдиң: „Эй, гөкдәки Атамыз! Адың мукаддес болсун!
9 Şonuň üçin, şeýle doga-dileg ediň: „Eý, gökdäki Atamyz! Adyň mukaddes bolsun!
Гой, ынсанлар „Хөкмүрован Реб Ысрайылың Худайыдыр“ дийип, Сениң адыңы эбедилик беленде гөтерсинлер. Гулуң Давудың несли Сениң өңүңде кувватлансын.
Сен Өз гөкдәки месгениңде оны эшит-де, дүнйәниң әхли халкларының ысрайыл халкы ялы Сениң адыңы билип, Сенден горкуп, Саңа ыбадат үчин гуран өйүми билерлери ялы, кесекиниң дилегине-де җогап бер.
Гой, ынсанлар „Хөкмүрован Реб Ысрайылың Худайыдыр“ дийип, гулуңың неслини беркарар этсинлер, адыңы эбедилик беленде гөтерсинлер. Гулуң Давудың несли Сениң өңүңде кувватлансын.
«Аталарымызың Худайы, я Реб! Гөкдәки Худай Сен дәлмисиң? Бүтин миллетлериң патышалыкларының үстүнден хөкүм сүрйән Сенсиң. Гүйч, гудрат Сениң элиңдедир, хич ким Саңа гаршы дуруп билмез.
Онсоң левилер Ешува, Кадмыел, Баны, Хашабнея, Шеребя, Ходыя, Шебаня ве Петахя дагы шейле дийдилер: «Өр туруң ве эзелден эбедә ченли болан Худайыңыз Ребби шөхратландырың! Я Реб, алкышлардан, өвгүлерден үстүн болан шөхратлы адыңа алкыш болсун!»
Ол сахылык билен пайлады, мәтәҗе берди, онуң догрулыгы довам эдер эбеди, ат-абрайы билен биле артяр кувваты.
Реббиң маңа эден ягшылыкларының өвезини нәдип долайын?
Догрудан-да, Сен сүрчек ерлерде гойдуң олары, харабалыга дүшер ялы этдиң олары.
Инди, эй, Худайымыз Реб, бизи Ашур патышасының элинден халас эт. Я Реб, гой, бүтин дүнйәниң әхли патышалыклары Сениң еке-тәк Худайдыгыңы билсинлер».
Бейик хем белент Болан, эбеди Яшаян, ады Мукаддес Болан шейле диййәр: «Мен бейик, мукаддес ерде яшаярын, песгөвүнлилериң рухуны җанландырмак үчин, эзиленлериң йүреклерини җанландырмак үчин, эзиленлер ве кичигөвүнлилер билен биледирин.
Олар бири-бирине шейле дийди: «Хөкмүрован Реб мукаддесдир, мукаддесдир, мукаддесдир. Тутуш әлем Онуң шөхратындан долудыр».
Атамыз Сенсиң, Ыбрайым бизи билмесе-де, Ысрайыл бизи танамаса-да, я Реб, бизиң Атамызсың Сен, овалдан бәри адың «Пенакәримиздир».
Шонда-да Атамыз Сенсиң, я Реб, биз тоюндырыс, Сен күйзегәримиз, Сениң элиңиң ишидирис әхлимиз.
Реб шейле диййәр: «Гөклер Мениң тагтым, ер аягыма күрсүдир. Маңа гурҗак өйүңиз ханы?! Дынчлык меканым ниреде болҗак?!
Миллетлериң арасында ыснат гетирилен, оларың арасында сизиң ыснат гетирен бейик адымың мукаддесдигини гөркезерин. Мен олара сизиң үстүңиз билен мукаддеслигими гөркезенимде, миллетлер Мениң Ребдигими билерлер. Муны Хөкмүрован Реб диййәр.
Шейдип, Мен бейиклигими ве мукаддеслигими гөркезҗекдирин, көп миллетлериң гөзлериниң алнында Өзүми аян этҗекдирин; шонда олар Мениң Ребдигими билерлер».
Онсоң Муса Харуна: «Ине, бу Реббиң: „Хызматымы эдйән руханылар Мениң мукаддеслигиме хормат гоймалыдырлар. Бүтин халк Мени шөхратламалыдыр“ диени шудур» дийди. Харун сесини чыкармады.
Сувларың деңзи долдурышы дейин, бүтин ер йүзи-де, Реббиң шөхраты хакындакы билимден долар.
Реб тутуш ер йүзүниң Шасы болар. Шол гүн Реб еке-тәк Реб болар ве Онуң ады еке-тәк ат болар.
Гүндогардан гүнбатара ченли миллетлер арасында Мениң адым бейик болар! Әхли ерде Мениң адыма якымлы ыслы түтетги якылып, пәк садакалар хөдүрленер. Чүнки миллетлер арасында Мениң адым бейик болар. Муны Хөкмүрован Реб айдяндыр.
Ики серче бир теңңә сатылмаярмы? Муңа гарамаздан, Атаңыздан ругсатсыз оларың бири-де ере гачян дәлдир.
Ер йүзүнде хич киме „ата“ диймәң, себәби сизиң бир Атаңыз бардыр, Ол хем гөкдедир.
Сизе шуны айдайын: Атамың Шалыгында сизиң билен биле тәзесини ичҗек гүнүме ченли шерабы гайтадан ичмерин» дийди.
Иса икинҗи гезек гидип, дилег этди: «Эй, Атам, Мен ичмесем, бу кәсәниң гечмеги мүмкин дәл болса, онда Сениң ислегиң болсун!»
Гой, сизиң ышыгыңыз адамларың өңүнде парласын, шонда олар говы ишлериңизи гөрүп, гөкдәки Атаңызы шөхратландырарлар.
Шейлеликде, гөкдәки Атаңызың кәмил болшы ялы, сиз хем кәмил болуң».
Башгаларың өзүңизе эден языкларыны багышласаңыз, гөкдәки Атаңыз хем сизиң языкларыңызы багышлар.
Эмма сиз дога-дилег эдениңизде, отагыңыза гирип, гапыны япың-да, гөрүнмейән Атаңыза гизлинликде эдиң. Гизлинликде эдилени гөрйән Атаңыз сизиң сылагыңызы берер.
Шейлеликде, сиз эрбет болубам өз чагаларыңыза оңат пешгешлер бермеги билйән болсаңыз, онда гөкдәки Атаңыз Өзүнден дилейәнлере хас-да көп аҗайып пешгешлер бермезми?
Говусы, какамың янына барып, оңа: ‘Кака, мен Гөкдәкә-де, саңа-да гаршы гүнә этдим.
Оглы оңа: „Кака, мен Гөкдәкә-де, саңа-да гаршы гүнә этдим. Мен инди сениң оглуң дийилмәге-де мынасып дәл“ диййәр.
«Гөклер гөгүнде Худая шөхрат болсун! Худайдан мерхемет тапан ердәки ынсанлара парахатлык болсун!» диййәрдилер.
Иса оңа: «Маңа голайлашма, себәби Мен энтек Атамың янына чыкамок. Сен доганларымың янына гидип, олара Мениң гөге, Атамың – Худайымың янына барянымы айт. Ол сизиң-де Атаңыздыр ве Худайыңыздыр» дийди.
Мен шу хатымы сизе, Римдәки доганларыма язярын. Худай сизиң хеммәңизи сөйүп, сизи Өзүниң халкы болмага чагырды. Гой, Атамыз Худайың ве Реббимиз Иса Месихиң мерхемети ве парахатлыгы сизе яр болсун!
Худай бизе Өз Рухуны берди. Ол муны гайтадан гул болуп, горкуда яшамагымыз үчин дәл, эйсем Онуң перзентлери болуп, Мукаддес Рух аркалы «Абба! Атам!» дийип чагырмагымыз үчин амал этди.
Мен, ресул Павлус ве янымдакы доганларымың әхлиси Галатядакы иманлылар йыгнагына шу хат билен догайы салам иберйәрис. Мени ресуллыга ынсанлар дәл-де, Иса Месих ве Оны өлүмден дирелден Ата Худай белледи.
Сиз огуллыга кабул эдилениңиз үчин, Худай Өзүни «Абба!, Атам!» дийип чагырян Оглуның Рухуны бизиң йүреклеримизе иберди.
Бүтинлей йүз гөрмезден, хер киме эден ишине гөрә хөкүм чыкарян Худайы Ата дийип чагырян болсаңыз, бу дүнйәдәки вагтлайын дөврүңизи Худайдан горкуп гечириң.
«Я Реб Худайымыз! Сен шөхрата, хормата ве гудрата мынасыпсың. Хемме зады Сен ярадансың. Әхлиси ырадаңа гөрә дөредилди ве ярадылды» диййәрдилер.
Олар батлы сес билен: «Дамагы чалнан Гузы гүйҗи хем-де байлыгы, пайхасы хем гудраты, хорматы хем шөхраты өвгүлери алмага мынасыпдыр!» диййәрдилер.