10 Догрулык үчин ызарланянлар багтлыдыр, чүнки Гөгүң Шалыгы оларыңкыдыр.
10 Dogrulyk üçin yzarlanýanlar bagtlydyr, çünki Gögüň Şalygy olaryňkydyr.
Сынага чыдаян адам багтлыдыр, себәби ол сынагдан геченден соң, яшайыш тәҗини алар. Худай бу яшайыш тәҗини Оны сөенлере вада берди.
Чүнки еңил ве вагтлайын мушакгатларымыз бизе җуда аҗайып, бейик ве бакы шөхрат газандырар. Шонда бу мушакгатлар эдил болмадык ялы болар.
«Рухы гарыплар багтлыдыр, чүнки Гөгүң Шалыгы оларыңкыдыр.
Ынсан Оглы себәпли адамлар сизи йигренип, араларындан кован вагты, сизе сөгүп, адыңызы гаралан вагты багтлысыңыз!
Гөргүлере чыдаян болсак, Онуң билен биле шалык сүрерис. Эгер Оны рет этсек, Ол хем бизи рет эдер.
Шейле-де, өзүңизе гаршы чыкянлардан асла горкмаяндыгыңызы билерин. Сизиң иманда шейле берк дурмагыңыз оларың хеләк болҗакдыгындан, сизиң болса халас эдилҗекдигиңизден нышандыр. Булар Худай тарапындыр.
Эмма бу хадысаларың хеммесинден өң, сизи ызарлап, азар берерлер. Сизи синагогалара табшырып, түрмелере дыкарлар. Мен себәпли сизи патышаларың ве хөкүмдарларың хузурына элтерлер.
Мениң сизе: «Хызматкәр хоҗайындан бейик дәлдир» диен сөзүми ядыңыза салың. Олар Мени ызарласалар, онда сизи-де ызарларлар. Мениң сөзүми берҗай этселер, сизиңкини-де берҗай эдерлер.
Гөрҗек гөргүлериңден горкма! Ине, сынамак үчин, иблис сизиң кәбирлериңизи туссаг этдирер. Сиз он гүнләп мушакгат чекерсиңиз. Өлүм ховпы үстүңе абананда-да, садык гал, Мен саңа яшайыш тәҗини берерин.
Антиёх, Икония ве Листра шәхерлериндәки ызарланмалар зерарлы гөрен гөргүлерими, олара нәдереҗеде чыдандыгымы хем билйәнсиң. Реб мени бу гөргүлериң барындан халас этди.
Онсоң Патыша сагындакылара шейле диер: „Эй, Атамың ялканлары! Гелиң-де, дүнйә ярадыландан бәри сизиң үчин тайярланан патышалыгы мирас алың.
Дост-ярларым яраларым зерарлы менден дашлашяр, гоңшуларым-да менден узакда дуряр.
бу дөвүрде чекҗек азаплары билен бирликде, ызына йүз эссе эдип өйлер, доганлар, уялар, эне-аталар, чагалар, мүлк ерлер алмаҗак адам ёкдур. Гелҗек дөвүрде олар бакы яшайша говшарлар.
Онсоң Иса шәгиртлерине назарыны дикип, шейле дийди: «Эй, гарыплар, сиз багтлысыңыз, чүнки Худайың Шалыгы сизиңкидир!
Сизи бир шәхерде ызарласалар, бейлекисине гачың. Сизе догрусыны айдярын, Ынсан Оглы гелйәнчә, сиз Ысрайылың әхли шәхерлерине айланып чыкып билмерсиңиз.
Шейтана дегишли болуп, өз доганыны өлдүрен Кабыл ялы болмалың. Кабыл оны нәме үчин өлдүрди? Себәби өз эден ишлери писликди, доганыныңкы болса догруды.
Стефаның өлдүрилмегини Шавул хем оңлады. Шол гүнден соң Иерусалимдәки йыгнагы ызгытсыз ызарламага башладылар. Ресуллардан башга хеммелер Яхудыя ве Самария себитлерине даргадылар.
Шейлеликде, олар Гамалиелиң маслахатыны кабул этдилер. Олар ресуллары чагырып енчдирдилер ве Исаның ады билен геплемезлиги табшырып, олары бошатдылар.
Эй, Реббиң сөзүне титрейәнлер, Онуң сөзүне гулак гоюң: «Сизи йигренйән, Мениң адым үчин сизи рет эдйән доганларыңыз: „Реб шөхратландырылсын, бизем сизиң шатлыгыңызы гөрели!“ дийдилер. Эмма оларың өзлери утандырылар».
Иса болса: «Чагалары Мениң яныма гойбериң, олары сакламаң, себәби Гөгүң Шалыгы шулар ялыларыңкыдыр» дийди.
Иса муны гөренде, гахары гелди. Ол шәгиртлерине: «Чагалары Мениң яныма гойбериң, олары сакламаң. Худайың Шалыгы шулар ялыларыңкыдыр.
Атамың Мени Патыша беллейши ялы, Мен-де сизи патыша эдип беллейәрин.
Билшиңиз ялы, биз чыдамлылык гөркезенлере багтлы диййәрис. Сиз Эйюбың чыдамлылыгы хакда эшиденсиңиз, иң соңунда онуң үчин Реббиң нәмелер эдендигини-де билйәнсиңиз. Хава, Реб мерхеметли ве рехим-шепагатлыдыр.