1 Иса үйшен мәхелләни гөрүп, дага чыкып отурды. Шәгиртлери Онуң янына гелдилер,
1 Isa üýşen mähelläni görüp, daga çykyp oturdy. Şägirtleri Onuň ýanyna geldiler,
Дашына шейле улы мәхелләниң үйшендиги себәпли көлдәки бир гайыга мүнүп отырды. Тутуш мәхелле болса көлүң якасында, гуры ерде дурды.
Иса ол ерден гайтды ве Җелиле көлүниң голайына гелип, бир дагың үстүне чыкып отурды.
Җелиледен, Декаполисден, Иерусалимден, Яхудыядан ве Иорданың гүндогар тарапындан улы мәхелле Онуң ызына дүшди.
Иса хем олара өвретмәге башлады:
Онсоң Иса дага чыкып, Өз сайлан адамларыны янына чагырды, олар Онуң янына бардылар.
Соңра Иса бир өе барды. Ол ерде хем хемишекилер ялы, ене-де улы мәхелле йыгнанансоң, Исаның шәгиртлери билен нахар иймәге-де вагтлары болмады.
Иса көлүң якасында халка ене өвретмәге башлады. Дашына шейле улы мәхелләниң үйшендиги зерарлы көлдәки бир гайыга мүнүп отурды. Тутуш мәхелле болса көлүң якасында, гуры ерде дурды.
Шол гүнлерде Иса дога окамак үчин дага чыкды ве бүтин гиҗәни Худая дога окап гечирди.
Иса Өзүниң он ики шәгирди билен дагдан ашак дүшүп, бир текиз ерде дурды. Ол ерде Онуң башга-да энчеме шәгиртлери үйшүп, тутуш Яхудыядан, Иерусалимден, Сур билен Сидоның кенарякаларындан сан-саҗаксыз адамлар гелипди.
Онсоң Иса шәгиртлерине назарыны дикип, шейле дийди: «Эй, гарыплар, сиз багтлысыңыз, чүнки Худайың Шалыгы сизиңкидир!
Бу сөзлери айданындан секиз гүн геченсоң, Иса Петрусы, Ёханнаны ве Якубы янына алып, Худая дога окамак үчин дага чыкды.
Иса оларың Өзүни патыша этмек үчин зор билен тутҗак боляндыкларыны биленсоң, ене-де еке Өзи дага гитди.