27 Ол гиҗе ятяр, ирден туряр, эмма тохумың нәдип гөгеришини, өсүшини билмейәр.
27 Ol gije ýatýar, irden turýar, emma tohumyň nädip gögerişini, ösüşini bilmeýär.
Елиң ёлуны ве гөврели энәниң гөвресиндәки чага нәдип җан гирйәнини билмейшиң ялы, сен хемме зады ярадан Худайың ишлерини-де билйән дәлсиң.
Шейдип, Худайың әхли ишлерини гөрдүм. Гүнүң астында эдилйән ишлере дүшүнип болмаяр. Ынсан оны агтарҗак болуп, нәче сынанышса-да, тапмаз, хатда дана адам муны билйәндигини айтса-да, тапып билмез.
Онсоң Иса шейле дийди: «Худайың Шалыгы ере тохум сепйән адам ялыдыр.
Топрак өз-өзүнден хасыл берйәр. Өңүрти балдагы, соңра башы хем башдакы долы дәнелери етишйәр.
Эй, доганлар! Сизиң иманыңыз гитдигисайы өсйәр, бири-бириңизе болан сөйгиңиз долуп-дашяр. Шоңа гөрә-де, биз элмыдама Худая шүкүрлер этмелидирис. Бу өрән ерликлидир.
Реббимиз ве Халасгәримиз Иса Месихиң мерхеметинде өсүң, Оны танамакда хас-да илерләң. Шиндиден эбедә ченли Оңа шан-шөхрат болсун! Омын.