26 Онсоң Иса шейле дийди: «Худайың Шалыгы ере тохум сепйән адам ялыдыр.
26 Onsoň Isa şeýle diýdi: «Hudaýyň Şalygy ýere tohum sepýän adam ýalydyr.
Эрбедиң газанҗы галплыкдыр, догрулык экйән хөкман хакыны алар.
Еле середйән экин экмез; булутлара бакян орак ормаз.
Тохумыңы ирден сеп, агшам-да элиң бош дурмасын. Чүнки сен хайсы ишиң бәхбитли болҗакдыгыны билйән дәлсиң.
хер чешмәниң боюнда экин экйән, өкүзи, эшеги бош иберйән сиз багтлы боларсыңыз!
Ол шейле җогап берди: «Гөгүң Шалыгының сырларына дүшүнме укыбы сизе берилди, олара берилмеди.
Иса олара башга бир тымсал хем гүррүң берди: «Гөгүң Шалыгы өз атызында оңат тохум экен адама меңзейәр.
Иса олара тымсаллар аркалы көп затлар өвретди: «Бир дайхан экин экмәге чыкяр.
Иса олара башга бир тымсалы-да гүррүң берди: «Гөгүң Шалыгы бир адамың өз меллегинде экен горчица тохумына меңзейәндир.
Иса олара башга бир тымсалы-да гүррүң берди: «Гөгүң Шалыгы хамырмая меңзейәндир. Бир аял үч керсен уна бирҗе бөлек хамырмая гошса-да, тутуш хамыр чишйәр».
Ол: «Тоба эдиң, себәби Гөгүң Шалыгы голайлады» диййәрди.
Шол вагтдан башлап, Иса: «Тоба эдиң, чүнки Гөгүң Шалыгы голайлады» дийип, вагыз этмәге башлады.
Кимде бар болса, оңа берлер, кимде ёк болса, онуң элиндәки хем алнар» дийди.
Ол гиҗе ятяр, ирден туряр, эмма тохумың нәдип гөгеришини, өсүшини билмейәр.
Онсоң Иса: «Худайың Шалыгы нәмә меңзейәр? Оны нәмә меңзедейин?
Тымсалың манысы шейле: тохум Худайың сөзүдир.
«Бир дайхан экин экмәге чыкяр. Экип йөркә, тохумларың бирнәчеси ёлуң үстүне дүшүп, аяк астында депеленйәр ве гушлар гелип, оны чокярлар.
Мен сизе догрусыны айдярын, бугдай дәнеси ере гачып өлмесе, еке дәне болуп галар, йөне өләйсе, көп хасыл берер.
Парахатлык дөредйәнлер парахатчылык тохумыны сепип, догрулык хасылыны орярлар.