26 Арвах-җын хем ол адамы сандыратды-да, багырып ондан чыкды.
26 Arwah-jyn hem ol adamy sandyratdy-da, bagyryp ondan çykdy.
Иса арвах-җына кәйәп: «Сем бол! Бу адамдан чык!» дийип буйрук берди.
Хеммелер хайран галып, бири-бирлерине: «Бу нәме болдугы? Бу бир тәзе таглымат! Ол арвах-җынлара эрк-ыгтыяр билен буйрук берйәр, олар-да Оңа табын болярлар!» дийишдилер.
Олар оны Исаның янына гетирдилер. Арвах-җын Исаны гөрен бадына, огланы гаты силтерледи. Оглан ере язылып, агзыны көпүрҗикледип, тогаланмага башлады.
Арвах-җын гыгырып, огланы хас бетер силтерледи-де, ондан чыкды. Оглан өлене меңзейәрди, шонуң үчин ол ердәкилериң көпүси: «Ол өлди» дийишйәрди.
Эмма өзүнден гүйчли адам хүҗүм эдип, оны еңсе, онда онуң буйсанян хемме ярагларыны элинден алып, талан олҗасыны пайлар.
Ине, оны бир арвах-җын эелейәр, ол бирден чыгырып башлаяр. Ол рух онуң агзындан ак көпүк гелйәнчә силтерлейәр, ер билен егсан эдип, ондан зордан айрыляр.
Чага Исаның янына гелйәркә, арвах-җын оны ере уруп, көп силтерледи. Эмма Иса арвах-җына кәйәп, чаганы сагалдып, атасына говшурды.