Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Malaky 3:16 - Мукаддес Китап

16 Онсоң Ребден горкянлар бири-бирилери билен геплешдилер. Реб үнс берип диңледи. Ребден горкуп, адына хормат гойянлар хакында Онуң өңүнде бир ятлама китабы язылды.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Mukaddes Kitap

16 Onsoň Rebden gorkýanlar biri-birileri bilen gepleşdiler. Reb üns berip diňledi. Rebden gorkup, adyna hormat goýýanlar hakynda Onuň öňünde bir ýatlama kitaby ýazyldy.

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Malaky 3:16
64 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Перишде: «Оглана эл гатма, оңа хич зат этме. Инди Мен сениң Худайдан горкяндыгыңы билйәрин. Сен өз ялңыз оглуңы Менден гайгырмадың» дийди.


Давут патышаның өз көшгүнде орнашан, Реббиң оны даш-төверегиндәки әхли душманларындан горап, оңа рахат дурмуш берен дөврүди.


Мен сениң яныңдан гиден бадыма, Реббиң Рухы сени әкидер, мен-де сениң ниредедигиңи билмерин. Шейдип, мен барып, Ахаба сениң бардыгыңы айтсам, ол-да сени тапмаса, мени өлдүрер. Гулуң яшлыгындан бәри бүтин калбы билен Реббе ыбадат эдип гелйәр.


Ахап көшги доландырян Абадяны чагырды. (Абадя бүтин калбы билен Реббе ыбадат эдйәрди. Изебел Реббиң пыгамберлерини өлдүрйәркә, Абадя йүз пыгамбери әкидип, элли-эллиден ики говакда гизләп, чөрек, сув билен үпҗүн эдипди.)


Какам Давут Ысрайыл Худайы Реббе ыбадат үчин өй гурмагы йүрегине дүвүпди.


Я Реб, Өз гулуңың дилегине ве Саңа хормат гойян гулларыңың дилегини эшит! Өз гулуңың ишини шу гүн Өзүң оңуна эдип, патышаның маңа рехими инер ялы эт». Мен шол вагтлар патышаның сакысыдым.


Бу иш барланылып, мунуң, хакыкатдан-да, шейледигине гөз етириленден соң, оларың икиси-де дардан асылды. Бу вака патышаның хузурындакы йыл язгыларына язылды.


Шол гиҗе патышаның гөзүне укы гелмән, ол көшгүң йыл язгыларыны гетирмеги буюрды. Оны патышаның өңүнде окадылар.


Онсоң Ол адамзада: „Ине, Ребден горкмак – бу пайхасдыр. Шерден гача дурмак – бу дүшүнҗедир“ дийди».


Реб Өз мукаддес ыбадатханасындадыр; Онуң тагты гөклердедир. Онуң гөзлери сынлаяр, назары адамзады барлаяр.


Реб үзүм багларыны, инҗир агачларыны урды, юртларындакы агачлары чым-пытрак этди.


Эрбет адам муны гөрүп, газаба мүнйәр, дишини гыҗаяр ве рухдан дүшйәр; эрбет адамың гөвүн ислеглери пуч болар.


Олар йылан ялы диллерини йителдйәр, агызларында йылан зәхери бардыр.


Сен мениң ниетлерими ыкҗам барладың, гиҗәниң довамында мени сынадың, эмма менден язык тапмадың; гүнәли зады айтмазлыгы йүрегиме дүвдүм.


Сен оңа эбеди берекет берйәң, хузурыңдакы шатлык билен оны шат эдйәң.


Реб эшидйәр догрулар перят эденде, Ол олары әхли мушакгатларындан халас эйлейәр.


Олар болса бүдрәниме шатланып, йыгнанардылар; мыҗабатчылар маңа гаршы топланардылар; агсан болуп, мени яңсылардылар; мени дынгысыз парчалардылар.


Йүрегим сарсмаз, эй, Худай, сарсмаз йүрегим: мен нагмалар айдып, мукам чаларын.


Оян сен, эй, мениң йүрегим. Ояның, арфа хем лира! Мен даңы оярарын нагмалар билен.


Йөне инди Сен буларың гүнәлерини гечевери, ёгса-да мениң адымы Өз адамларыңың ады язылан китабыңдан өчүр» дийди.


Акылдарлар билен йөрейән акыллы болар, акмак билен гатнашян зыяна галар.


Пикири Өзүңе йөнеленлери долы рахатлыкда саклаярсың, чүнки олар Саңа бил баглаярлар.


Я Реб, Хөкүмлериңиң ёдасында, биз Саңа интизар, Сениң адың ве ятланмагың йүрегимизиң ислегидир.


Сионда галанлара – Иерусалимде аман галанлара, Иерусалимде ады дурмуш китабына языланлара, «Мукаддес» дийлер.


Сизиң араңызда Ребден горкуп, Онуң гулуның сөзүне гулак асян бармы? Гараңкылыкда гезйән, ышыгы болмадык, Реббиң адына бил баглап, Худайына даянсын.


Шейле языландыр, ине: «Мен дыммарын, берерин алмытларыны; хава, алмытларыны гурсакларына берерин.


Мен Эфрайымың налаян сесини эшитдим: „Мен баш өвредилмедик өкүз ялыдым. Сен маңа тербие бердиң, мен сапак алдым. Мени догры ёла сал, ёла гелейин, чүнки мениң Худайым Реб Сенсиң.


Мен үнс берип диңледим, догрусыны айтмаяр олар. Хиҗиси: „Бу эденим нәме?“ дийип, өз пислигине тоба этмейәр. Сөвешде чапян ат кимин херси өз ёлуна ёртяр.


оңа: «Иерусалим шәхериниң ичинден геч-де, онда эдилйән неҗис ишлерден яңа ах чекип, аглаянларың маңлайына тагма бас» дийди.


«Шол вагт сениң халкыңы гораян баш сердар Микайыл өңе чыкар. Шонда миллетлер дөрәли бәри гөрлүп-эшидилмедик җебир-җепалы дөвүр гелер. Эмма шол вагт сениң халкыңдан ады китапда языланларың әхлиси халас болар.


Өңүнден бир отлы чешме чогуп акярды. Мүңлерче мүңлер Оңа хызмат эдйәрди. Он мүңлерче он мүңлер хузурында дик дурярды. Казыет меҗлиси хөкүме башлады, китаплар ачылды.


Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Соңра Мен хөкүм чыкармак үчин яныңыза гелип, җадыгөйлере, зынагәрлере, ялан ере ант ичйәнлере гаршы ве талабаның, дул аялың, етимиң хакыны иййәнлере гаршы, гелмишеги хукугындан махрум эдйәнлере, Менден горкмаянлара гаршы деррев шаят боларын.


Йөне Мениң адымдан горкян сиз үчин шөхлеси билен шыпа берҗек адалат гүнеши догар. Сиз шонда газыгындан бошанан гөле ялы бөкүшерсиңиз.


Ханна хем эдил шол пурсат гелип, Реббе өвги айдып, Иерусалимиң халас болмагына гарашянларың барына бу Чага хакда гүррүң берди.


Шәхере гиренлеринден соң, олар өз болян өйлериниң ёкаркы гатындакы отагына чыкдылар. Петрус, Ёханна, Якуп, Андрыс, Филип, Томас, Бартоломей, Матта, Алфейиң оглы Якуп, Ватанчы Симун ве Якубың оглы Юдас дагы хем шол ердедилер.


Корнелий худайхон адам болуп, өзи хем, өй-ичерси хем Реббе сежде эдйәрди. Ол халкың арасындакы мәтәчлере көп көмек эдип, элмыдама Худая дога эдерди.


Эллинҗи гүн байрамы гүни әхли иманлылар бир ере йыгнанышып отырдылар.


Бүтин Яхудыядакы, Җелиледәки ве Самариядакы йыгнакларда парахатлык хөкүм сүрүп, иманлылар барха гүйчленйәрди. Олар Ребден горкуп, Мукаддес Рухуң ярдамы билен гүнсайын көпелйәрди.


Билеликде мезмурлар, өвгүли ве рухы айдымлар айдың; Реббе түйс йүрекден сазлар чалып, нагмалар айдың.


Шоңа гөрә-де, эдил шу вагт эдишиңиз ялы, бири-бириңизе өвүт-үндев бериң, рухландырың.


Эй, доганлар, сизе ялбарярыс: бикәр гезйәнлери язгарың, гөвнүчөкгүнлере гөвүнлик бериң, эҗизлери голдаң, хеммелер бабатда сабыр-такатлы болуң.


Бири-биримизи сөймәге ве оңат ишлер этмәге хөвеслендирмек барада пикирленелиң.


Хүшгәр болуң, хич ким Худайың мерхеметинден махрум болмасын. Бир аҗы көк гөгерип, сизе эзъет бермесин, көп адамлар мунуң билен зәхерленмесин.


Терсине, хер гүни «Бу гүн» дийип хасаплап, бири-бириңизи рухландырың. Шейдип, сизиң хич бириңиз гүнәниң торуна дүшүп, доңйүрек болмаң.


Я Реб, Сенден горкмаҗак бармы? Адыңа шөхрат айтмаҗак бармы? Чүнки мукаддес еке-тәк Сенсиң! Әхли миллетлер хузурыңа гелерлер, олар Саңа сежде эдерлер. Чүнки адалатлы хөкүмлериң аян болды».


Мен тагтың өңүнде дуран улудыр кичи өлүлери гөрдүм. Китаплар ачылды. Яшайыш китабы атлы ене бир китап ачылды. Китапларда языланлара середилип, өлүлере эден ишлерине гөрә казылык эдилди.


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ