55-56 Эмма Иса өврүлип, олара кәеди. Онсоң олар башга оба гитдилер.
55-56 Emma Isa öwrülip, olara käýedi. Onsoň olar başga oba gitdiler.
Эмма Давут шейле дийди: «Эй, Серуяның огуллары, бу гүнки гүн мениң билен душман болар ялы, бизиң арамызда нәме бар? Мен бу гүн өзүмиң Ысрайылың шасыдыгымы билмейәринми нәме? Бу гүн Ысрайылда хич ким өлдүрилмез».
Эмма Эйюп аялына: «Сен акмак аял ялы геплейәрсиң. Худайдан ягшылыгы кабул эдип, яманлыгы кабул этмәлими?» дийип җогап берди. Шунча хасратларың ичинде-де Эйюп гепи-сөзи билен гүнә этмеди.
Бу сөзлери саңа өвреден ким? Сен аркалы геплейән кимиң рухы?
Мунуң үчин өзүми йигренип, башымдан гумдур күл совруп тоба эдйәрин».
Масгаралайҗа кәеме, ёгса сени йигренер. Акылдара кәе, ол сени сөер.
Ынсан йүреги әхли затдан хилегәрдир, халыс ёлдан чыкандыр. Оңа ким дүшүнип билер?
Эмма Иса Петруса тарап өврүлип: «Чекил өңүмден, шейтан! Сен Маңа бөвет болярсың, себәби Сен Худайың ишлерини дәл-де, ынсан ишлери хакда ойланярсың» дийди.
Петрус Оңа: «Хеммелер Сенден йүз өвүрсе-де, мен асла йүз өвүрмерин» дийди.
Оя болуң, сынага дүшмез ялы дилег эдиң. Рух гайратлыдыр, йөне беден эҗиздир» дийди.
Исаның янындакыларың бири гылыҗыны сырып, баш руханының хызматкәрини уруп, онуң гулагыны кесди.
Исаның шәгиртлери Якуп билен Ёханна муны гөрүп, Ондан: «Эй, Агам! Олары ёк этмек үчин гөкден от ягдырмагымызы ислейәрсиңми?» дийип сорадылар.
Гүнә барадакы хакыкат шундан ыбарат: адамлар Маңа ынанмаярлар.
Алкыш ве нәлет бир агыздан чыкяр. Эй, мәхрибанларым, бу бейле болмалы дәлдир.
Яманлыга яманлык, сөгүнҗе сөгүнч билен гайтаргы бермән, терсине, алкыш билен җогап бериң, себәби сиз шунуң ялы яшамага чагырылансыңыз.
Мен Өз сөййәнлериме кәйәп, олары тербиелейәндирин. Шонуң үчин-де, ыхласлы бол, тоба эт!