28 Өзүңизе гаргаянлар үчин ягшылык диләң, өзүңизи ынҗадянлар үчин Худая дога окаң.
28 Özüňize gargaýanlar üçin ýagşylyk diläň, özüňizi ynjadýanlar üçin Hudaýa doga okaň.
Патыша оңа: «Худайың Ребден маңа рехим этмегини сорап, элимиң гутулмагы үчин дилег эдәй» дийди. Шейдип, Худайың адамы Яробгамың элиниң гутулмагы үчин Реббе дилег этди. Онсоң патышаның эли гутулып, өңки халына гелди.
Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Эбеди душманчылыгы болан пилиштлилер яхудалардан ар алдылар, йүреклериндәки йигренч зерарлы олары ер билен егсан эдип өч алдылар.
«Шонуң үчин Хөкмүрован Реб шейле диййәр: „Башга миллетлере, эсасан хем бүтин Эдома гаршы гызгын гахарым билен гепледим. Олар өрүлере талаң салҗак болуп, йүрек шатлыгы ве чуңңур йигренч билен Мениң юрдумы өзлерине мүлк эдиндилер“».
Эмма Мен сизе диййәрин: душманларыңызы сөйүң, өзүңизи ызарлаянлар үчин дога-дилег эдиң.
Иса: «Атам! Олары багышла, себәби олар нәме эдйәнлерини биленоклар» дийди. Эсгерлер биҗе атышып, Онуң эшиклерини пайлашярдылар.
Эмма, эй, Мени диңлейәнлер, сизе шейле диййәрин: душманларыңызы сөйүң, өзүңизи йигренйәнлере ягшылык эдиң.
Душманларыңызы сөйүң, ягшылык эдиң, ызына алмасыз карз бериң. Шонда сизиң сылагыңыз улы болуп, Бейик Худайың огуллары боларсыңыз, себәби Ол гадыр билмезлере-де, пислере-де мәхирлидир.
Шундан соң яхудылар ве башга миллетлер өзлериниң ёлбашчылары билен бирликде ресулларың үстүне топулып, олары дашламакчы болдулар.
Онсоң ол дыза чөкүп, батлы гыгырып: «Я Реб! Бу гүнәни олара йүклеме!» дийди. Шу сөзлери айдып, ол җан берди.
Өзүңизе азар берйәнлере гаргамаң, терсине, олар үчин ягшылык диләң.
Биз гара дер дөкүп, зәхмет чекйәрис. Бизе гарганларында, олара ягшылык дилейәрис. Бизи ызарланларында, муңа чыдаярыс.
Алкыш ве нәлет бир агыздан чыкяр. Эй, мәхрибанларым, бу бейле болмалы дәлдир.
Яманлыга яманлык, сөгүнҗе сөгүнч билен гайтаргы бермән, терсине, алкыш билен җогап бериң, себәби сиз шунуң ялы яшамага чагырылансыңыз.