38 Кейнан Эношың, Энош Шисиң, Шис Адамың оглуды, Адам болса Худайың оглуды.
38 Keýnan Enoşyň, Enoş Şisiň, Şis Adamyň ogludy, Adam bolsa Hudaýyň ogludy.
Худайымыз Реб топракдан адам ярадып, онуң бурнуна дирилик непесини үфледи. Шейдип, адам җанлы барлык болды.
Адам ене аялына янашды. Хов бир огул догурды. Ол: «Кабылың элинден өлен Хабылың дерегине Реб маңа башга бир огул берди» дийип, онуң адына Шис дакды.
Шисден хем бир огул догулды; ол онуң адына Энош дакды. Шол вагтдан башлап адамлар Реббе ыбадат эдип башладылар.
Шонда-да Атамыз Сенсиң, я Реб, биз тоюндырыс, Сен күйзегәримиз, Сениң элиңиң ишидирис әхлимиз.
Лемек Метушеланың, Метушела Ханогың, Ханок Ередиң, Ерет Махалалелиң, Махалалел Кейнаның,
Иса Мукаддес Рухдан долуп, Иордан дерясындан ызына доланды. Мукаддес Рух Оны чөле алып гитди.
Чүнки Мукаддес Язгыларда шейле язылгыдыр: «Илкинҗи адам – Адам ата җанлы барлык болды». Соңкы Адам болса яшайыш берйән Рух болды.
Илкинҗи ынсан ериң топрагынданды, икинҗи Ынсан болса Гөклерденди.