40 Муны айдып, эллерини, аякларыны олара гөркезди.
40 Muny aýdyp, ellerini, aýaklaryny olara görkezdi.
Мениң эллериме, аякларыма середиң. Бу Мениң Өзүм! Маңа эллериңизи дегрип гөрүң. Рухуң эт билен сүңки болмаз, эмма гөршүңиз ялы, Мениңки бар» дийди.
Олар шатлыкдан яңа хенизем ынанып билмән, хайран галып дуркалар, Иса олара: «Бу ерде иймәге бир задыңыз бармы?» дийип сорады.
Муны айдып, олара Өз эллерини, бөврүни гөркезди. Шәгиртлери Ребби гөрүп шатландылар.
Онсоң Иса Томасың янына барып, оңа: «Бармагыңы бу ере дегир, эллериме серет! Элиңи узат-да, бөврүме дегир. Шүбхеленмәңи бес эт, иманлы бол» дийди.