32 Горкма, эй, кичиҗик сүри! Чүнки Атаңыз Шалыгы сизе бермеги макул билди.
32 Gorkma, eý, kiçijik süri! Çünki Ataňyz Şalygy size bermegi makul bildi.
Ол сүрүсини чопан кимин бакяр, гузулары Өз элине аляр, олары гөтерип, багрына басяр, эне гоюнлара ёл гөркезйәр.
Эй, ер гурчугы Якуп, эй, Ысрайыл адамлары, горкмаң! Сизе көмек эдерин. Муны Мен – Реб, Ысрайылың Мукаддеси, Пенакәриңиз айдяндыр.
Әхлимиз эдил гоюн ялы азашдык; өз ёлумыз билен гитдик херимиз, Реб әхлимизиң этмишимизи оңа йүкледи.
Сизи чагаларымың арасында орнашдырып, сизе гөзел юрды – әхли миллетлериң иң аҗайып мирасыны бермекчидим. Сиз Мени Атам дийип чагырарсыңыз, Менден йүз өвүрмерсиңиз өйтдүм.
Эмма Иса дессине олара сөз гатып: «Догумлы болуң! Бу – Мен, горкмаң!» дийди.
Шейлеликде, иң соңкулар илкинҗилер, илкинҗилер хем иң соңкулар болар.
Онсоң Патыша сагындакылара шейле диер: „Эй, Атамың ялканлары! Гелиң-де, дүнйә ярадыландан бәри сизиң үчин тайярланан патышалыгы мирас алың.
Галп пыгамберлерден әгә болуң! Олар сизиң яныңыза гоюн дерисине гирип гелерлер, эмма өзлери велин йыртыҗы мөҗеклердир.
Шол вагт Иса Мукаддес Рух аркалы шатланып: «Эй, Атам, ериң ве гөгүң Хөкүмдары! Сениң бу затлары акылдарлардан, дүшүнҗелилерден яшырып, чагалара аян эдениң үчин Саңа шүкүр эдйәрин! Хава, Атам, бу Сениң ислегиңди.
Иса оңа: «Мениң Патышалыгым бу дүнйәден дәл. Эгер Мениң Патышалыгым бу дүнйәден болсады, онда хызматкәрлерим Мени яхудыларың элине бердирмеҗек болуп гөрешердилер. Эмма Мениң Патышалыгым башга ердендир» дийди.
Өзүңизе ве Мукаддес Рухуң сизиң гөзегчилигиңизе берен әхли сүрүсине гөз-гулак болуң. Худайың йыгнагына чопанчылык эдиң. Ол бу йыгнагы Өз Оглуның ганы билен сатын алды.
Мен гиденимден соңра, араңыза йыртыҗы мөҗеклериң гелҗегини билйәрин, олар сүрини аяп гоймазлар.
Чүнки гүнәниң музды өлүм, Худайың пешгеши болса Реббимиз Иса Месих аркалы берилйән бакы яшайышдыр.
Худай дүнйә өз акылына даянып, Оңа акыл етирип билмез диен карар гелди. Шоңа гөрә-де, акмак сайылян хабарымыз аркалы Худай иман эдйәнлери халас этмеги йүрегине дүвди.
Чүнки Худай Өз гөвнүнден турян ишлери этмек үчин сизе гуҗур-гайрат берип, сиздәки ишини амал эдйәр.
Шоңа гөрә-де, биз элмыдама сизиң үчин дога-дилеглер эдйәрис: гой, Худай сизи Өз чагырышына мынасып сайсын; гой, әхли ягшы ниетлериңизи ве иманыңызың гөнүкдирен хер бир ишини Худай Өз гудраты билен амала ашырсын.
Худайың адалаты шу гөрйән гөргүлериңиз аркалы аян болар: сиз Худайың Шалыгына мынасып сайыларсыңыз, себәби сиз шонуң угрунда гөрги гөрйәңиз ахырын.
Шонуң үчин хем ыранмаз патышалыга говшандыгымыз үчин шүкүр эделиң. Худайы хошнут этмек үчин Оңа табынлык хем горкы билен сежде эделиң,
Гулак асың, эй, сөйгүли доганларым! Худай бу дүнйәде гарыплары имана бай болмаклары үчин сайламадымы? Худай Өзүни сөййәнлере вада берши ялы, гарыплары Шалыгыны мирас алмаклары үчин сайламадымы нәме?
Шонда Реббимиз ве Халасгәримиз Иса Месихиң эбеди шалыгына гирмек хукугы сизе болдан-бол эчилер.
Шәхерде гиҗе асла болмаз. Не чыраның ышыгы, не-де гүнүң нуры герек болар, себәби Реб Худай олара нур сачар. Олар эбедилик шалык сүрерлер.