1 Реббиң эли гысга дәлдир халас этмез ялы, эшитмез ялы гулагы-да агыр дәлдир.
1 Rebbiň eli gysga däldir halas etmez ýaly, eşitmez ýaly gulagy-da agyr däldir.
«Реббиң башармаҗак зады бармы?! Белленен вагтда, индики йыл шу вагтлар яныңа доланып геленимде, Сараның бир оглы болар» дийди.
Ол ерде аталарыңыз Мени барлады, эденлерими гөрсе-де, Мени сынады.
Реб шейле диййәр: «Эҗеңиз талак зерарлы гитдими? Эйсем бергидар болуп сатдыммы сизи? Ине, сиз өз этмишлериңиз себәпли сатылдыңыз, сизиң языкларыңыз зерарлы эҗеңиз ковулды.
Нәме үчин геленимде, хич ким ёкды? Нәме үчин чагыранымда, хич ким җогап бермеди? Сизи азат этмәге гысгамы голум? Я сизи халас этмәге Менде гүйч ёкмы? Өз кәйинҗим билен деңзи гурадярын, дерялары чөле өвүрйәрин; балыклар сувсузлыкдан порсаярлар, тешнеликден өлйәрлер.
Онсоң дилег эдерсиңиз, Реб җогап берер; перят эдерсиңиз, Ол: «Мен бу ерде» диер. Араңыздан боюнтырыгы, бармак чоммалтмагы, яман геплери айырсаңыз,
Бу халкың йүрегини күтелт, гулакларыны кер эт, гөзлерини гап, гөзлери билен гөрмесин, гулаклары билен эшитмесин, аңлары билен аңламасын, Маңа дөнүп, шыпа тапмасынлар».
Эдомдан, Босрадан гырмызы эшикли гелйән бу ким? Шөхратлы лыбас ичинде бейик гудрат билен йөриш эдйән бу ким? «Дабара билен геплейән, халас этмәге гүйҗи етйән Мендирин!»
Олар чагырманка, Мен җогап берерин, гепләп дуркалар, Мен эшидерин.
Нечүн Сен чашан адам ялы, халас этмәге гүйҗи етмейән батыр сөвешиҗи ялы боляң? Эмма Сен бизиң арамыздасың, биз Сениң адың билен чагырылдык, бизи терк этме, я Реб!
«Эй, Хөкмүрован Реб! Бейик гудратың ве гүйҗүң билен ери ве гөги яратдың. Сениң үчин хич бир кын зат ёк.
Мунуң үчин Мен-де гахар-газап билен херекет эдерин, гөзүм гайгырмаз, хайпым гелмез. Гаты сес билен гулагыма гыгырсалар-да, олары диңлемерин».
Эй, Якубың несли, хей: «Реббиң сабыр кәсеси долдумы? Ол бейле ишлери эдерми?» диймелими сиз? Мениң сөзлерим догручылың хайрына дәлми нәме?
Реб Муса: «Реббиң гүйҗүниң чәги бармы нәме? Мениң сизе айдан сөзлерим берҗай болярмы я ёк, ине, гөрерсиң!» дийди.
Бу халкың йүреги күтелди, гулаклары кер ачды, гөзлери гапылды. Ёгсам гөзлери билен гөрүп, гулаклары билен эшидердилер, аңлары билен аңлап, Маңа тарап доланардылар, Мен хем олара шыпа берердим“.
Шейлеликде, Иса Өзи аркалы Худая гелйәнлери эбедилик халас этмеги башаряндыр. Чүнки Иса Месих олар үчин хемише Худая төвелла эдйәр.
Гошун дүшелгә гайдып геленде, Ысрайылың яшулулары шейле дийдилер: «Нәме үчин Реб бизи пилиштлилер билен сөвешде еңлише сезевар этдикә? Гелиң, Реббиң Әхт сандыгыны Шилодан шу ере алып гелелиң. Гой, ол бизиң арамызда болуп, бизи душманың элинден халас этсин».
Шонда сиз өз сайлап-сечен патышаңызың элинден дады-перят эдерсиңиз. Эмма ол гүн Реб сизиң дадыңыза етишмез».