22 Шерап ичмекде батырларың, чакыр гармакда гүйчлүлериң,
22 Şerap içmekde batyrlaryň, çakyr garmakda güýçlüleriň,
Велаят хәкимлериниң хызматындакы яш эсгерлер гүнортан хүҗүме башладылар. Бенхадат болса өзи билен ылалашык баглашан отуз ики патыша билен чадырда шерап ичип, серхош болуп отырды. Бенхададың Самария иберен эсгерлери оңа: «Бир топар эсгерлер Самариядан чыкып гелйәрлер» дийип хабар бердилер.
Пара алмаң, чүнки пара акылдарларың гөзүни көр эдер, догрының ишини терс эдер.
Шерап биабрай эдйәндир, чакыр дава-җенҗел турузяндыр. Оңа алданяның әхлиси акылсыздыр.
Ах чекйән ким? Вах чекйән ким? Җенҗел кимиңки? Нала кимиңки? Себәпсиз яраланан ким? Гөзлери гызаран ким?
Эй, Лемувал, шерап ичмек патышалара ярашмаз, чакыр хөкүмдарлара гелишмез.
Олар ичип, дүзгүни унудаймасынлар, әхли эзиленлериң хакыны ёяймасынлар.
Эмма сиз өкүз, гоюн өлдүрип, эт ийип, шерап ичип, шатланярсыңыз, бегенйәрсиңиз. «Гелиң, иелиң, ичелиң, эртир биз өлерис» диййәрсиңиз.
Инди айдым айдып, шерап ичмезлер, агызлара аҗы дегер ичги.
Руханыдыр пыгамберлер-де шерапдан яңа ыраң атярлар, чакыр зерарлы энтиреклейәрлер; шерап ичип ёлдан чыкярлар, шерапдан башлары айланяр, чакыр зерарлы энтреклейәрлер, нәхак гөрнүшлер гөрйәрлер, хөкүм эденлеринде бүдрейәрлер.
Ир туруп, чакыр угрунда ылгаянларың, гич агшама ченли шерап ичип, мөвч алянларың дат гүнүне!
Олар: «Гелиң, шерап гетирелиң! Чакырдан җулк доялың. Эртиримизем шу гүн ялы болар, хатда мунданам хас говы болар» диййәрлер.
Ялаңачлыгына томаша этҗек болуп, гоңшуларыны шерапдан серхош эдйәнлериң дат гүнүне!