29 Ине, оларың хеммеси галп, ишлери хич затдыр, бутлары бош елдир».
29 Ine, olaryň hemmesi galp, işleri hiç zatdyr, butlary boş ýeldir».
Даглар мум дек эрейәр Реббиң өңүнде – тутуш ер йүзүниң Таңрысының өңүнде.
Өзлериниң гуран гурбанлык сыпаларына бакмазлар, эллери билен ясан Ашера бутларына, түтетги сыпаларына серетмезлер.
Оларың юрды бутлардан долы, өз эллериниң ишине, бармакларының ясан задына сежде эдйәрлер.
Шол миллетлериң худайларыны ода атып якдылар, олар худайлар дәлди. Олар адамларың агачдан ве дашдан ясан бутларыды.
Эмма сиз хич затсыңыз, ишлериңиз-де бидерек; сизи сайлан йигренҗидир.
Оны геришлерине алып гөтерйәрлер, еринде гойярлар, ол шол ерде дуряр, еринден гозганып билмейәр. Җогап бермейәр оңа перят эденлеринде, хич бир беладан гутармаяр.
Миллетлериң бутларының арасында ягыш ягдырып билйәни бармы? Асман чабга ягдырып билерми? Муны диңе Сен эдип билйәрсиң, я Бейик Худайымыз! Буларың барыны эдйән Сенсиң. Сендедир умыдымыз!
Пыгамберлер шемал ялыдыр, Реббиң сөзи олара аян дәлдир. Бу күлпетлер олаң өз башындан инсин!“».
Хүнәрмендиң ясан ойма ве гуйма бутларының, яланчылыгы өвретмекден башга не хайры бар? Ясалан зат диңе бут болуп, гепләп билмесе-де, хүнәрмент өз ясан задына бил баглаяр.
Бутлар биманы геплейәрлер, палчылар ялан сөзлейәрлер, галп дүйшлери ёрярлар, соңы бош гөвүнлик берйәрлер. Шол себәпден гоюн ялы ыгып йөрлер, чопансыздыклары үчин эҗир чекйәрлер.
Ер гөрмәге өңки гелен бәш адам өе гирип, эфоды, ойма хем гуйма буты ве башга бутлары алдылар. Руханы дервезәниң агзында ярагларыны дакынан алты йүз адамың янында дурды.
Галп худайларың ызына дүшмәң. Олар сизе не пейда берер, не-де сизи горар, чүнки олар бихуда затлардыр.