3 Өлүлери дашары ташланар, маслыкларының ысы яйрар, даглардан оларың ганы акар.
3 Ölüleri daşary taşlanar, maslyklarynyň ysy ýaýrar, daglardan olaryň gany akar.
Есирлериң арасында дыза чөкмекден, Җесетлере бүдрәп йыкылмакдан гайры чәрәңиз болмаз сизиң. Барыбир сөнмәнди Реббиң газабы, җеза бермәге тайындыр хенизем Онуң эли.
Ябаны гәвмишлер, өкүзчелердир, гүйчли өкүзлер ере серлер. Юртлары гана эзилер, топраклары яга.
Олар даша чыкып, Маңа гаршы баш галдыранларың җесетлерини гөрерлер. Оларың җесетлерини иййән гурт өлмез, олары якян от сөнмез; олар бүтин адамзада йигренҗи боларлар.
Маслыгыны сүйрәп, Иерусалим дервезесинден чыкарып зыңарлар, эшек гөмен ялы эдип гөмерлер“.
Ол гүн Реббиң өлдүренлери ериң бир уҗундан бейлеки уҗуна етер. Олар үчин яс тутулмаз, йыгналып җайланылмаз. Олар зир-зибил ялы чашып ятарлар.
Я-да ол юрда мерги ёллап, ган дөкмек үчин үстүне газабымы дөкүп, ынсаны ве хайваны гырып ташласам,
Онсоң сени гуры ере ташларын, мейдана зыңарын, гөгүң әхли гушларыны сениң үстүңе гондурарын, тутуш дүнйәниң йыртыҗы хайванларыны сенден дойрарын.
Шонуң үчин хем Өз барлыгымдан ант ичйәрин, Хөкмүрован Реб диййәр: ганыңы акдырарын ве ган сени ковалар. Ган дөкмеклиги йигренмәндигиң үчин, ган сени ковалар.
Гогы мерги ве гылыч билен җезаландырарын; онуң ве гошунларының үстүне, янындакы көп халкларың үстүне гарк эдиҗи ягыш ве гүйчли долы, от ве күкүрт ягдырарын.
Шол гүн Мен Ысрайылда, деңзиң гүндогарындакы Өтегчилер дересинде Гога габрыстанлык берерин. Гогы ве онуң әхли гошуныны ол ерде гөмерлер ве оңа „Гогуң бейик гошунының дереси“ диерлер.
Сен әхли гошунларың ве яныңдакы халклар билен бирликде Ысрайыл дагының үстүнде хеләк боларсың. Сени хер хили йыртыҗы гушлара ве ябаны хайванлара иймит эдип берерин.
Мен демиргазык лешгерини сизден узаклашдырып, әкидерин оны сувсуз бош ере, гүндогар деңзине – онуң өңүни, гүнбатар деңзине – онуң ардыны. Гөтерилер гөге маслык ыслары, элхепус, ол этди бейик ишлери!
Мүсүрдәки ялы араңыза мерги ибердим, яш йигитлериңизи гылычдан гечирдим, атларыңызы душманларыңыза бердим. Бурнуңызы дүшелгәңизиң порсы ысындан долдурдым, эмма шонда-да сиз Маңа тарап доланмадыңыз. Муны Реб айдяндыр.
Атлы гошун хүҗүм эдйәр, гылыч ялпылдап, найза барк уряр. Үйшмек-үйшмек җесетлер, сан-саҗаксыз ләшлер, маслыклара бүдрейәрлер!
Салкымлар шәхериң дашындакы чукурда сыкылды. Ган чукурдан чогуп чыкды-да, ат уянының дереҗесине галып, үч йүз чакрым аралыга яйрады.