17 Шонуң үчин Таңры Сион гызларының келлесини кел эдер, Реб маңлайларыны такырадар.
17 Şonuň üçin Taňry Sion gyzlarynyň kellesini kel eder, Reb maňlaýlaryny takyradar.
Эй, Сион гызлары, даша чыкың-да, Сүлейманы той гүнүнде, йүрекден шат гүнүнде эҗесиниң башына гейдирен тәҗине бакың!
Ашурың патышасы-да Мүсүре утанч болсун дийип, мүсүрлилери сүргүн эдип, эфиопиялылары есир алып, яшлардыр гаррылары ялаңач, аякялаң, отыръерлери ачык халда әкидер.
Реб шейле диййәр: «Сион гызлары текепбирдирлер, тумшукларыны гөге тутуп йөрейәрлер, нәзиргешип середйәрлер, нәз-керешме билен әдим әдип, аяк халкаларыны шыңңырдадярлар.
Шол гүн Таңры овадан аяк-халкаларыны, алын безеглерини, гымматбаха монҗукларыны,
Эгер ичиңден: „Нәме үчин бу затлар мениң башыма дүшдүкә?“ диййән болсаң, бу этмишлериңиң көплүги себәпли этегиң ачылды ве намысыңа дегилди.
Эй, Шапыр халкы! Ялаңачланып, утанч ичинде өтүң. Саванан халкы чадырындан чыкмасын. Бейтесел халкының өзи яс тутяр, ондан сизе ярдам болмаз.
Хөкмүрован Реб: «Мен сениң душманыңдырын, эй, Ниневе халкы!» диййәр. «Эшигиңи сыпырып, миллетлере ялаңачлыгыңы гөркезерин, патышалыклара айбыңы ачарын.
Реб сизе Мүсүрде гөркезен башлы яралар билен: өргүн, ириңли яралар ве гиҗилевүк билен эҗир чекдирер. Сиз олардан сапланып билмерсиңиз.
Биринҗи перишде гидип, кәсесини ере дөкди. Җандарың тагмасы болан ве онуң хейкелине сежде эден адамларда эрбет ве агырылы яралар пейда болды.