7 Догруларың ёлы дүздүр. Эй, Адыл Болан, догруларың ёдасыны текизлейәрсиң.
7 Dogrularyň ýoly düzdür. Eý, Adyl Bolan, dogrularyň ýodasyny tekizleýärsiň.
Сениң калбы сынаяндыгыңы ве калбы пәклиги халаяндыгыңы мен билйәрин, эй, Худайым! Шу затларың хеммесини мен өз пәк калбым билен мейлетин бердим. Хәзир мен Сениң шу ере йыгнанан халкыңың мейлетинлик хем шатлык билен садака берйәндигини гөрйәрин.
Худай адыл хөкүм этсин, мениң пәкдигими билсин.
Чүнки Реб догруларың ёлуны гөзден салмаяр, эрбетлериң ёлы болса хеләкчилиге учрадяр.
Гой, Реб әхли яранҗаң агызлары, бадыхова гүрлейән диллери кессин.
Реббиң сөзлери сап сөзлердир, тоюн күресинде арассаланып, еди гезек сапланан күмүш киминдир.
Болгусызлар билен мен отурмаярын, икийүзлүлере яран болмаярын.
Беткәрлериң үйшмелеңини йигренйәрин; эрбетлериң янында отурмарын мен.
Я Реб, душманларым зерарлы, Өз адалатыңда мени угрукдыр; догрула Сен өңүмдәки ёлуңы.
Садык адамың догрулыгы онуң ёлуны гөнелдер, эрбетлер болса өз эрбетлиги зерарлы йыкылар.
Догручыл садыклыкда йөрейәр, онуң ызында чагалары нәхили багтлы болар!
Языклының ёлы эгридир, пәклериң болшы догрудыр.
Бар ишлериңде Оны тана, Ол сениң ёлларыңы догрулар.
Йөне догручылларың ёдасы даң шапагы ялыдыр, гүн догянча, гитдигиче ягтыляндыр.
Реб сизе мерхемет этҗек болуп гарашяр, ёкарда сизе рехим этмәге хәзир, чүнки Реб адалат Худайыдыр; Оңа интизарлар нәхили багтлы!
Ол ерде шаёл болар, оңа Мукаддес Ёл дийлер; харам адам ондан гечмез, ол диңе шол Ёла голай яшаянларыңкы болар, хатда акмаклар-да ол ёлдан азашмаз.
Көрлери билмейән ёлларындан әкидерин, идерин таныш болмадык ёдаларындан, өңлеринде гараңкылыгы ягтылыга, чаркандаклы ерлери текиз ере өврерин. Мендирин булары этҗек, олары терк этмерин.
Эмма сиз гыссаглы чыкмарсыңыз, гачып гитмерсиңиз; чүнки Реб сизиң өңүңизден гидер, Ысрайыл Худайы ызыңызда гораг болар.
Олар рахатлыга говушярлар; догрулыкда гезйәнлер өз ерлеринде дынч алярлар.
Я Реб, мен ынсаның ёлуның өз элинде дәлдигини, догры әдим басмагың ыгтыярында дәлдигини билйәрин.
Эй, Эфрайым, бутлар билен ишим ёк. Дилегиңе җогап берип, ыбадатыңа середйән Мендирин. Мен мыдам яшыл серви ялыдырын. Сениң бар мивелериң Менден гелер».
Иерусалимиң ичинде болан Реб догручылдыр, Ол хич хачан адалатсызлык этмез. Хер гүн ир сәхер билен адалатлы гараяр Ол Өз халкына, Эмма пис киши пислигини эдип, утанманы билмейәр.
Шоңа гөрә-де, белленилен вагт етйәнчә, хич кимиң үстүнден хөкүм чыкармаң. Реб гелйәнчә гарашың. Ол гараңкылыкдакы гизлин затлары ягтылыга чыкарар, адамларың йүрек ниетлерини аян эдер. Шонда хер кес Худайдан өз эденине лайык өвгүсини алар.
Ине, биз шуңа буйсанярыс: биз хер кес, ылайта-да сиз бабатда Худайың берен гөвначыклыгы ве пәк йүреклилиги билен херекет эдйәрис. Биз муны ынсан даналыгына дәл-де, Худайың мерхеметине даянып эдйәрис. Муңа бизиң ынсабымыз-да шаятдыр.
Себәби Худай бизи Иса Месих аркалы яратды. Ол бизи овалдан тайярлап гоян ягшы ишлерини этмегимиз үчин яратды.
Кимиң Худайың перзендидиги, кимиң болса иблисиңкидиги шундан белли: догры иш этмейән ве доганыны сөймейән адам Худайдан дәлдир.
Эзиз балаларым! Хич киме өзүңизи алдатмаң! Месихиң догручыл болшы ялы, догры иш эдйән адам хем догручылдыр.