5 Текепбирлери кичелдйәр, бейик шәхери йыкып, ер билен егсан эдйәр оны.
5 Tekepbirleri kiçeldýär, beýik şäheri ýykyp, ýer bilen ýegsan edýär ony.
Бизи дикелт, эй, Хөкмүрован Худай! Йүзүң нур сачсын, халас болалы.
Мен дүнйәни яманлыгы үчин, этмишлери үчин җезаландырарын эрбетлери; текепбирлериң гедемлигиниң соңуна чыкарын, залымларың улумсылыгыны песелдерин.
Сен йүрегиңде дийдиң: «Гөклере чыкарын, тагтымы Худайың йылдызларындан ёкарда гоярын. Җемагатың топланан дагында, Зафон дагында отурарын.
Хөкмүрован Реббиң бир гүни бар, шол гүн әхли текепбирлери, гедемлери, әхли бейгелдиленлери песелдер,
Вейран болан шәхер харабалыкдыр, хич ким гирмез ялы, әхли өй япылды.
Сен шәхери даш үйшмегине, диварлы шәхери харабалыга өвүрдиң; кесекилериң көшклери болан шәхерлери ёк этдиң, олар бина эдилмез асла.
Җеңңел бүтинлей ёк болса-да, ер билен егсан эдиленем болса шәхер,
«Эй, бойы етен Бабыл гызы, ашак дүш-де, тоза чөк! Эй, кесетлер гызы, ерде отур, тагтың ёкдур! Нәзик, мылайым, дийилмез инди саңа.
Бабыл даш үйшмеклерине, шагаллар сүренине өврүлер, ховп ве рысвачылыга дөнүп, ол ерде хич ким яшамаз.
Соңра шейле дий: „Бабыл-да шейдип сува батар, онуң башындан индерҗек бетбагтлыгымдан яңа, инди ол хич хачан галып билмез“». Ермеяның сөзлери шу ерде гутаряр.
Таңры Якубың әхли меканыны вейран этди хич рехимдарлык этмеди. Яхуда гызының галаларыны йыкды гахар-газабы ятмады. Патышалыгыны хем хөкүмдарларыны масгаралап, ер билен егсан этди.
Әхли көчелериңи атларының тойнагы билен басаларлар; халкыңы гылыч билен өлдүрерлер, уллакан сүтүнлериңи ер билен егсан эдерлер.
Оваданлыгың зерарлы йүрегиңи текепбир тутдуң, шөхратпаразлыгыңдан яңа даналыгыңы харладың; Мен сени ере чалдым; гөрсүнлер дийип, патышаларың өңүне зыңдым.
Перишде батлы гыгырып, шейле дийди: «Йыкылды! Бейик Бабыл йыкылды! Ол җынларың месгенине өврүлди, әхли арвахларың сүренине өврүлди, дүрли харам ве неҗис гушларың пенасына өврүлди.