12 Шәхер харабалык, бөлек-бөлекдир дервезелер.
12 Şäher harabalyk, bölek-bölekdir derwezeler.
Перят эт, эй, дервезе! Нала чек, эй, шәхер! Эй, пилиштлилер, горкудан титрәң! Демиргазыкдан түссе чыкяр, гошун хатар-хатар болуп гелйәр».
Көшк терк эдилер, шовхунлы шәхер бош галар; галадыр гөзегчи диңи харабалыга, гуланларың гиң ерине, сүрүлериң өрүсине өврүлер.
Җеңңел бүтинлей ёк болса-да, ер билен егсан эдиленем болса шәхер,
Мен өңүңден гидип, даглары текизләрин, бүрүнч гапылары күл эдерин, демир килтлерини дөверин.
Мен Иерусалими вейран эдип, шагаллар сүренине өврерин. Яхуда шәхерлерини илатсыз гоюп, харабачылыга өврерин.
Вах, өң адамдан долы шәхер, инди ялңыз бошап галды! Миллетлер арасында бейик болан инди дул хатына меңзәп галды! Өң велаятларың меликеси болан, инди гырнага өврүлди!
Сиона барян ёллар яс баглаяр, чүнки байрамчылыгына гелйән ёк. Әхли дервезелери чоларып галан, руханылары ахы-нала чекйәр. Гайгы-хасрат чекйәр яш гызлары, өзи хем гам-гусса батяр.
Онуң дервезелери ере чөкди; Реб килтлерини дөвүп ёк этдирди. Патышасы ве ёлбашчылары ят миллетлериң арасында галды. Инди халка өвүт-несихат берилмейәр, пыгамберлерине Ребден гөрнүш гелмейәр.
Чүнки Сион дагы вейран болуп, шагаллар сүмсүнишип йөр үстүнде.
Маротың халкы ягшылыга сабырсызлык билен гарашяр, эмма Реб Иерусалимиң дервезесине бела индерди.
Самарияның ярасына эм ёк. Ол Яхуда гелип етди. Халкымың дервезесине, Иерусалиме барып етди.
Шейлеликде, патыша газап донуны геййәр. Ол гошун ёллап, яңкы ганхорлары дерби-дагын эдйәр, шәхерлерини отлаяр.