5 Эй, Якубың несиллери, гелиң, Реббиң нурунда йөрәлиң!
5 Eý, Ýakubyň nesilleri, geliň, Rebbiň nurunda ýöräliň!
Аз-кем сабыр эт, эрбетлер ёк боларлар, ерлерине гөз айларсың, йөне тапмарсың.
Мушакгат чекдирен гүнлериңиң, яманлык гөрен йылларымызың өвезини долуп, бизи шат эйле.
Сениң ишиң аян болсун бенделериңе, шан-шөхратың – оларың чагаларына.
Көп халклар гелип, шейле диерлер: «Гелиң, Реббиң дагына – Якубың Худайының өйүне чыкалың; ёдаларындан йөрәр ялы, Ол бизе Өз ёлларыны өвредер». Чүнки канун Сиондан, Реббиң сөзи Иерусалимден чыкар.
Гаты гыгыр, чекинме! Сесиңи сурнай кимин гаталт! Халкыма языкларыны, Якубың неслине гүнәлерини ыглан эт.
Түмлүкде ве өлүм көлегесинде отуранлара нур сачылар, аякларымыз парахатлык ёлуна гөнүкдирилер».
Ядыңыздамы, бирвагтлар сиз гараңкылыкдыңыз, йөне инди Реб аркалы нурсуңыз. Шонуң үчин нуруң чагалары болуп яшаң.
Бизиң Иса Месихден эшидип, сизе ыглан эдйән хабарымыз шудур: Худай нурдур, Онда хич түмлүк ёкдур.
Эмма Худайың нурда болшы ялы, биз хем нурда гезйән болсак, онда бири-биримиз билен якын гатнашыгымыз бардыр. Онуң Оглы Исаның ганы бизи әхли гүнәден тәмизлейәндир.