11 Шол себәпден йүрегим Мовап үчин, Калбым Кирхарасет үчин лира дек нала чекйәр.
11 Şol sebäpden ýüregim Mowap üçin, Kalbym Kirharaset üçin lira dek nala çekýär.
Йүрегим Мовап үчин налыш эдйәр, гачгаклары Согара, Эглат Шелишия гачярлар. Олар аглашып, Лухутың ёкарсына чыкярлар. Вейранчылыкдан перят чекйәрлер Хоронайым ёлунда.
Мунуң үчин санҗы тутды билимден, догурян аялың бургусы дек, бургулар тутды мени; эшидйәнлеримден яңа ики бүкүлдим, гөрйәнлеримден яңа горкы гаплады.
Гөклерден серет, Өз мукаддес, шөхратлы месгениңден бизе назар сал. Ыхласың, гудратың ниреде Сениң? Мерхеметиң, рехимиң ниреде? Олары бизден сакладың.
Эфрайым Мениң эзиз оглум дәлмидир? Ол Мениң хошал болан балам дәлмидир? Онуң адыны агзан чагымда, оны сөйги билен ятлаярын Мен. Шонуң үчин йүрегим оны күйсейәр, оңа, элбетде, рехим эдерин. Муны Реб айдяндыр.
Вах җаным, вах җаным! Агырыма чыдамок! Вах, калбымың айнасы! Йүрегим хасрат чекйәр, үмсүм болуп билемок, чүнки сен, эй, җаным, эшитдиң сурнай сесин, сөвеш награсын.
Шол себәпли Мовап үчин ахы-нала чекерин, бүтин Моваба дады-перят эдерин, Кирхарасет халкы үчин яс тутарын.
Бу себәпден йүрегим Мовап үчин гаргы түйдүк кимин ахы-нала чекйәр. Кирхарасет халкының газанан байлыклары даргады, шонуң үчин хем йүрегим түйдүк кимин иңлейәр.
Серет, я Реб, нәхили эҗир чекйән, ичим яняр, йүрегим чат ачяр, чүнки Саңа гаршы баш галдырдым. Дашарда гылыч гыряр, ичерде өлүм хөкүм сүрйәр.
Эй, Эфрайым, Мен сенден нәдип эл чекейин? Сени нәдип терк эдейин, эй, Ысрайыл? Адма галасында боланлары саңа нәдип берейин? Себойым галасына эденими саңа-да эдейинми? Калбымда йүрегим гобсунды. Мениң мәхрим йылады.
Шунлукда, эгер Месих билен болмаклык сизи рухландырян болса, Онуң сөйгүсинден теселли тапян болсаңыз, Мукаддес Рух билен якын гатнашык саклаян болсаңыз, рехим-шепагатыңыз ве дуйгудашлыгыңыз бар болса,