Hoşeýa 2:7 - Мукаддес Китап

⁷ Ол ойнашларының ызындан ковалар, Йөне оларың ызындан етип билмез. Олары гөзләр, йөне тапмаз. Шонда ол айдар: „Илкинҗи әримиң янына доланарын, чүнки өңки ягдайым хәзиркимден говуды“.

Mukaddes Kitap

⁷ Ol oýnaşlarynyň yzyndan kowalar, Ýöne olaryň yzyndan ýetip bilmez. Olary gözlär, ýöne tapmaz. Şonda ol aýdar: „Ilkinji ärimiň ýanyna dolanaryn, çünki öňki ýagdaýym häzirkimden gowudy“.

Hoşeýa 2:7 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ

2 Йыл язгылары 28:23

Ахаз өзүни еңлише сезевар эден Дамаск худайларына гурбанлык берип, шейле дийди: «Сирия патышаларының худайларының олара ярдам эдишлери ялы, маңа-да ярдам этмеклери үчин, мен олара гурбанлык берерин». Эмма ол худайлар Ахазың ве тутуш Ысрайылың башындан бетбагтчылык индерди.

Işaýa 30:16

Сиз: «Ёк, биз атлы гачарыс» дийдиңиз. Шонуң үчин гачарсыңыз! Сиз: «Йүврүк атлара мүнерис» дийдиңиз. Шонуң үчин ковгучылар йүврүк болар.

Ýermeýa 14:22

Миллетлериң бутларының арасында ягыш ягдырып билйәни бармы? Асман чабга ягдырып билерми? Муны диңе Сен эдип билйәрсиң, я Бейик Худайымыз! Буларың барыны эдйән Сенсиң. Сендедир умыдымыз!

Ýermeýa 2:2

«Гит-де, шулары Иерусалим халкына җар эт. Реб шейле диййәр дий: „Мен сениң яшлыгыңдакы вепаңы, гелин вагтыңдакы сөйгиңи ятлаян, чөлде – экин битмейән ерде, Мениң ызыма эеришиңи ятлаян.

Ýermeýa 2:28

Ханы, өзүңизе ясан худайларыңыз ниреде? Башыңыздан бела иненде, сизи халас эдип билйән болсалар, гой, гелсинлер. Эй, яхуда халкы, шәхерлериң саны нәче болса, худайларыңың саны хем шончадыр.

Ýermeýa 2:36

Нечүн ызлы-ызына эдйәрсиң сен дөнүклик? Ашурда масгара болшуң дек, масгара боларсың Мүсүрде хем.

Ýermeýa 3:1

«Айдалы, бир адам аялының талагыны берйәр, ол аял хем онуң билен айрылышып, башга бирине баряр. Мундан соң яңкы адам бу аялы икинҗи гезек алармы? Бейле этсе юрт бүтинлей харам болмазмы? Сен болса, эй, Ысрайыл, көп ойнашлар билен зына этдиң. Инди бир Маңа тарап өврүлерсиңми? Муны Реб айдяндыр.

Ýermeýa 31:18

Мен Эфрайымың налаян сесини эшитдим: „Мен баш өвредилмедик өкүз ялыдым. Сен маңа тербие бердиң, мен сапак алдым. Мени догры ёла сал, ёла гелейин, чүнки мениң Худайым Реб Сенсиң.

Ýermeýa 31:32

Бу әхт Мениң оларың ата-бабаларының эллеринден тутуп, Мүсүрден чыкаран гүнүм баглашан әхтим ялы дәлдир. Мен оларың Хоҗайыны болсам-да, олар шол әхтими боздулар». Муны Реб айдяндыр.

Ýermeýa 44:17

Терсине, биз әхли зады өз эден касамымыза лайык эдерис. Асман меликесине түтетги якарыс ве оңа ичги садакасыны хөдүрләрис. Бизиң өзүмиз, ата-бабаларымыз, патышаларымыз ве ёлбашчыларымыз Яхуда шәхерлеринде, Иерусалим көчелеринде нәме эден болсак, шоны хем эдерис. Шол дөвүрде биз болелин ийип-ичердик, гүлләп өсердик, яманлык гарасыны гөрмездик.

Эзекиел 16:18

Кешдели эшиклериңи алып, олара гейдирдиң. Мениң зейтун ягымы ве якымлы ыслы түтетгими оларың өңүнде гойдуң.

Эзекиел 16:8

Онсоң ене гапдалыңдан гечип, саңа серетдим. Сениң түйс сөйги чагыңды; этегими үстүңе язып, ялаңачлыгыңы өртдүм. Саңа ант ичип, сениң билен әхт баглашдым, сен-де Мениңки болдуң. Муны Хөкмүрован Реб диййәр.

Эзекиел 20:32

Сиз: „Агаҗа ве даша сыгынып, биз-де бейлеки миллетлер ялы, башга юртлардакы тайпалар ялы боларыс“ диййәрсиңиз, эмма акылыңызда айлаян бу затларыңыз амала ашмаз.

Эзекиел 23:12

Ол беземен гейнүвли ашур ёлбашчыларына хәкимлере, эмелдарлара, ат мүнйәнлере, гөрмегей яш йигитлериң барына гөвүн берди.

Эзекиел 23:22

Шонуң үчин, эй, Охолыба, Хөкмүрован Реб шейле диййәр: «Мен сениң йигренен ойнашларыңы өзүңе гаршы күшгүрерин, олары хер яндан саңа гаршы аяга галдырарын.

Эзекиел 23:4

Улусының ады Охола, кичисиниңки болса Охолыбады. Олар Мениңки болдулар, огуллар ве гызлар догурдылар. Атларына гөрә Охола Самариядыр, Охолыба Иерусалимдир.

Даныел 4:17

Сениң гөрен бу агаҗың, ягны белент ве гүйчли, бойы асмана етип дуран, дүнйәниң чар күнҗүнден хем гөрнүп дуран,

Даныел 4:25

Буларың хеммеси Небукаднесар патышаның башына гелди.

Даныел 4:32

Дүнйәниң әхли илаты хич зат сайылар. Гөгүң гошунына хем, ер йүзүниң илатына хем Өз ислән задыны эдер. Онуң элини саклап, «Сениң эдйәниң нәме?» дийҗек хич ким ёкдур.

Даныел 5:21

Ол ынсанлар арасындан ковулды, аңы хайван аңына өврүлди. Ынсан патышалыгының үстүнден Бейик Худайың хөкүм сүрйәндигине ве патышалыгы Өзүниң ислән адамына берйәндигине дүшүнйәнчә, ол ябаны эшеклер билен яшады, өкүзлер ялы от ийди, эндамы гөгүң чыгы билен ювулды.

Hoşeýa 1:2

Хошея Реббиң сөзүниң башлангыҗы: Реб Хошея: «Гит-де, зынагәр аяла өйлен. Ол саңа башга эркеклерден чага догруп берер. Чүнки бу юрт Ребден дашлашып, бүтинлей зына эдйәр» диыди.

Hoşeýa 13:6

Мениң нахарымдан, олар дойдулар. Дояндан соң олар текепбир болдулар. Соң олар Мени унутдылар.

Hoşeýa 14:1

Самария халкы өз гүнәсиниң җезасыны чекер. Чүнки Худая гаршы чыкдылар. Олар гылычдан хеләк боларлар. Балалары ере язылып парчаланар. Хамыла аялларының гарны ярылар.

Hoşeýa 2:16

Шол гүн Мени „Әрим“ дийип чагырар. Мундан бейләк „Багалым“ дийип чагырмаз». Муны Реб айдяндыр.

Hoşeýa 5:13

Эфрайым кеселини, Яхуда ярасыны гөренде, Эфрайым Ашурың янына гитди. Бейик патышадан ярдам иследи. Йөне ол сизе шыпа берип билмез, яраңыза эм этмез.

Hoşeýa 5:15

Олар гүнәлерини боюн алып, Мениң хузурымы йүрекден агтарянчалар, хасратлы ягдайда мени ызлаянчалар, Мен өз меканыма гидерин».