2 Эй, Ысрайыл, Бейик Худайыңа долан. Сен этмишлериң себәпли бүдредиң.
2 Eý, Ysraýyl, Beýik Hudaýyňa dolan. Sen etmişleriň sebäpli büdrediň.
Давут Натана: «Мен Реббиң өңүнде гүнә газандым» дийди. Натан Давуда: «Реб сениң гүнәңи гечди; сен өлмерсиң.
Илат язувындан соң Давудың йүрегинде ынҗалыксызлык пейда болды. Давут Реббе: «Шу херекетим билен Сениң өңүңде улы гүнә газандым, акмаклык этдим. Өз гулуңы гүнә астында гойма, я Реб! Ялбарярын!» дийип, Реббе йүзленди.
Нәме үчин языкларымы багышлап, этмишлерими өтмейәң? Чүнки инди габра гирерин, мени агтарарсың, йөне тапмарсың».
Өз халас эдишиңиң шатлыгыны Сен маңа гайтар, ыхласлы рух берип, маңа сөйгет бол.
Языкларыңызы булут кимин, гүнәлериңизи думан кимин айрарын. Маңа долан, чүнки Мен сизи ызыңыза алдым».
Сераф көзи агзыма дегрип, шейле дийди: «Ине, бу көз додакларыңа дегди. Инди языкларың айрылды, гүнәлериңден сапландың».
Гит-де, бу сөзлери демиргазыга җар эдип, шейле дий: „Эй, бивепа Ысрайыл, Маңа долан! Муны Реб айдяндыр. Мен мерхеметлидирин, инди Мен саңа газаплы бакмарын, гахарымы бакы сакламарын. Муны Реб айдяндыр.
Эфрайым тәҗирдир, элиндәки галп терезиси билен алдамагы сөййәр.
Ысрайылың текепбирлиги өзүне гаршы шаятлык эдйәр. Ысрайыл хем Эфрайымың гүнәлерине бүдрәп йыкылар. Яхуда хем бирликде йыкылар.
Чүнки Мен гурбанлыгы дәл, садык сөйгини ислейәрин, Якма гурбанлыгы дәл, Худайы танамаклыгы ислейәрин.
Гирелге билен гурбанлык сыпасының арасында Реббе хызмат эдйән руханылар агласын. Дийсинлер: «Өз халкыңа рехим эйле, Реб, халклара гүлки болмазлык үчин, Сен этме масгара сайлан халкыңы. „Оларың Худайы ниреде?“ дийлип, миллетлер арасында айдылмагы герекми?»
Пуч бутлара сыгынанлар өз вепалылыгыны терк этдилер.
Перишде өңүнде дуранлара: «Онуң кирли гейимлерини чыкарың» дийди. Ол Ешува йүзленип: «Серет, гүнәңи айрып ташладым, мен саңа той лыбасыны гейдирйән» дийди.
Шейлеликде, сиз эрбет болубам өз чагаларыңыза оңат пешгешлер бермеги билйән болсаңыз, онда гөкдәки Атаңыз Өзүнден дилейәнлере хас-да көп аҗайып пешгешлер бермезми?
Шейлеликде, сиз эрбет болубам өз чагаларыңыза оңат пешгешлер бермеги билйән болсаңыз, онда гөкдәки Атаңыз Өзүнден дилейәнлере Мукаддес Рухы хас-да көп бермезми?»
Салгытчы болса узакда дуруп, габагыны гөге галдырмага хем йүрек этмейәр, гайтам гурсагына уруп: „Худайым, Мен гүнәкәре рехим эт!“ диййәр.
Эртеси гүни Яхя өз янына гелйән Исаны гөрүп, шейле дийди: «Ине, дүнйәни гүнәден саплаян Худайың Гузусы!
Худай бизи эден ишлеримизе гөрә дәл-де, Өз максадына ве мерхеметине гөрә халас эдип, Онуң мукаддес халкы болмага чагырды. Бу мерхемет дүнйә ярадылмаздан өң Иса Месих аркалы берлип,
Иса Месих бизи әхли гүнәлерден халас этмек үчин, Өзүни гурбан этди. Ол муны Өзүне ягшылык этмекде эрҗел, пәк, эзиз бир халкы газанмак үчин этди.
Себәби өкүзлериң, эркечлериң ганы билен гүнәлери ювмак мүмкин дәлдир.
Шонуң үчин хем Иса аркалы Худая гурбанлык хөкмүнде хемише өвги багыш эделиң. Онуң адына алкыш айдалың!
Шонуң үчин сиз хем дири дашлар ялы рухы бина болуп гурлуң. Шонда Иса Месих аркалы Худайың халаян рухы гурбанлыкларыны хөдүрлейән мукаддес руханылар боларсыңыз.
Эмма сиз бейле дәлсиңиз, чүнки сиз сайланып-сечилен халксыңыз. Сиз патышаның руханылары, мукаддес миллет, Худая дегишли халксыңыз. Худай сизи гараңкылыкдан Өзүниң аҗайып нуруна чагырды. Сиз Онуң шан-шөхратыны ыглан этмек үчин сайланып-сечиленсиңиз.
Эмма Худайың нурда болшы ялы, биз хем нурда гезйән болсак, онда бири-биримиз билен якын гатнашыгымыз бардыр. Онуң Оглы Исаның ганы бизи әхли гүнәден тәмизлейәндир.
Месихиң болса бизи гүнәлеримизден сапламак үчин гелендигини билйәнсиңиз. Онда асла гүнә ёкдур.