13 Ол акылсыз огулдыр. Бургы азабы башланда – вагты геленде, ол ятгыдан чыкмаяр.
13 Ol akylsyz oguldyr. Burgy azaby başlanda – wagty gelende, ol ýatgydan çykmaýar.
Олар Ишая пыгамбере шейле дийдилер: «Хизкия патыша шейле диййәр: „Шу гүн биз хасрат, җеза ве рысвалык астындадырыс; бизиң ягдайымыз дүнйә инҗек болуп дуран баласыны догурмага меҗалы галмадык аялыңкы ялыдыр.
Мушакгатлык вагтында, душманлар нәхак ере маңа хүҗүм эденде, мен нәме үчин горка дүшейин?
Пайхаслы адам ховпы гөрүп гизленйәндир, надан гөни гидип җеза аляндыр.
Довла дүшер олар, ыза хем гайгы басар; бургусы тутян дей, агыры чекер олар, аңалып бирек-биреге бакарлар, йүзлери ялын дек ловлар.
Мунуң үчин санҗы тутды билимден, догурян аялың бургусы дек, бургулар тутды мени; эшидйәнлеримден яңа ики бүкүлдим, гөрйәнлеримден яңа горкы гаплады.
Догурмак пурсады якынлашанда, бургудан эҗир чекип, гыгырян аял нәхили болса, биз-де, я Реб, Сениң өңүңде шейле болдук.
Олар Ишая пыгамбере шейле дийдилер: «Хизкия патыша шейле диййәр: „Шу гүн биз хасрат, җеза ве рысвалык астындадырыс; бизиң ягдайымыз кувваты болмадык гөврели аялың чага догурян болшы ялыдыр.
«Мен догурма пурсадына етирибем, догуртмайынмы?» диййәр Реб. «Догурмага гүйч берйән Мен ятгыны япарынмы?» диййәр Худайың.
Ёлбашчы эдип етишдирен адамларыңы Реб өзүңе хоҗайын этсе, нәме диерсиң? Догурян аялың бургусы ялы сени-де санҗы тутмазмы?
Эй, Ливанда месген тутан, кедр агачларында хөвүртге ясан! Сени чага догуряныңкы ялы бургыдыр санҗы гуршанда, чекерсиң ахы-нала!
Инди сораң, гөрүң, хей, эркегем чага догрармы? Нәме үчин чага догурян аял ялы эркеклериң эллерини билинде гөрйәрин? Нәме үчин хеммәниң йүзи солук?
Мен бургусы тутян аялың сесини, илкинҗи чагасыны догуряның иңңилдисини, эллерини узадып: «Вай халыма! Ганхорларың өңүнде җаным тапдан дүшйәр-ле!» дийип, соҗаян Сион гызының агысыны эшитдим.
Дамаск меҗалсыз галды, гачҗак болуп өврүленде, оны горкы гаплады. Чага догурян аял кимин оны санҗы ве агыры тутды.
Буларың эден ишлери Худая доланмага гоймаяр. Чүнки оларың калбында зына рухы бар. Ребби хем танамаярлар.
Аял догурҗак вагты агыры чекйәндир, себәби айы-гүни доландыр. Эмма чага догландан соң, ол чаганың дүнйә иненлигиниң шатлыгы билен гайгы-гуссаны унудар.
Павлус догрулык, өзерклилик хем гелҗек хөкүм хакда сөхбет эденде, Феликс горкуп: «Болды, хәзирликче гит, аматлы пурсат геленде, ене сени чагырдарын» дийди.
Чүнки Худай шейле диййәр: «Мерхемет гөркезҗек дөврүмде сени эшитдим, гутулыш гүнүнде Мен көмек этдим». Ине, инди мерхемет гүнүдир, инди гутулыш гүнүдир!
Эй, акмак хем надан халк, шумы Реббе җогабыңыз? Сизи ярадып, беркарар эден, Ол – Атамыз дәлми?
Адамлар хениз: «Хеммелер саг-саламат, ховп-хатар хем ёк» дийип дуркалар, оларың үстүнден хеләкчилик инер. Бу эдил гөврели аялың бургусы кимин дуйдансыз башланар. Шонда олар гачып гутулмазлар.