13 Реб пыгамбер аркалы Ысрайылы Мүсүрден алып чыкды. Пыгамбер үсти билен оны горады.
13 Reb pygamber arkaly Ysraýyly Müsürden alyp çykdy. Pygamber üsti bilen ony gorady.
Сен Паданарама, бабаң Бетувелиң өйүне гит-де, шол ерде дайың Лабаның гызларындан бирине өйлен.
Якуп Рахел үчин еди йыллап Лабаның хызматыны этди. Рахели җуда сөййәндигине гөрә, еди йыл онуң үчин еди гүн ялы болуп гечип гитди.
Хава, Ол гаяны ярып, сувлар чогдурды, акарлары долуп-дашдырды, эмма Өз халкына чөрек берип билерми? Оны эт билен үпҗүн эдип билерми?»
Муса халка шейле дийди: «Бу гүни ятда саклаң, чүнки сиз бу гүн гул болуп яшан юрдуңыз Мүсүрден чыкдыңыз. Ол ерден Реб сизи Өзүниң бейик гүйҗи билен алып чыкды. Хамырмаялы чөрек ийилмели дәлдир.
Шундан соң, Ысрайыл гошунының өңүнден йөрейән Худайың перишдеси оларың ызына гечди. Оларың өңүнден сүйшүп барян булут сүтүни хем оларың арка тарапына гечип,
«Ысрайылы яш вагтында сөйдүм, оны – оглумы Мүсүрден чагырдым.
Ол ерде Мен оңа үзүм багыны берерин. Акор дересини Умыт гечелгесине өврерин. Шонда яшлык гүнлеринде болшы ялы, Мүсүр топрагындан чыканда болшы кимин, айдымлар айдар.
Мен сизи Мүсүрден чыкардым, Гулчулыкдан азат этдим, Сизе баш эдип, Мусаны, Харуны ве Меръеми ибердим.
Мен онуң билен сырлы дәл-де, ачык, йүзбе-йүз геплешйәрин. Хатда ол Мен Реббиң кешбини-де гөрйәр. Сиз нәме үчин гулум Мусаның йүзүне гелмәге горкмадыңыз?“»
Сен Худайыңыз Реббиң хузурында шейле дий: „Сергездан сириялы мениң ата-бабамды. Ол бирнәче адам билен Мүсүре гитди ве ол ерде гелмишек болуп яшады. Ондан көп санлы бейик, гүйчли халк эмеле гелди.
Якуп Мүсүре гиденде, мүсүрлилер олары эздилер, шонда сизиң ата-бабаларыңыз Реббе перят этдилер. Онсоң Реб Муса билен Харуны иберип, олары Мүсүрден алып чыкды ве шу ерде орнашдырды.