Biblia Todo Logo
အွန်လိုင်း သမ္မာကျမ်းစာ

- ကြော်ငြာတွေ -




Даныел 6:22 - Мукаддес Китап

22 Мениң Худайым перишдесини иберип, ёлбарсларың агзыны баглады. Олар маңа зепер етирмедилер, чүнки Худайың хузурында мен бигүнә сайылдым. Сениң өңүңде хем, эй, шахым, мен хич бир шер иш эден дәлдирин».

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ

Mukaddes Kitap

22 Meniň Hudaýym perişdesini iberip, ýolbarslaryň agzyny baglady. Olar maňa zeper ýetirmediler, çünki Hudaýyň huzurynda men bigünä saýyldym. Seniň öňüňde hem, eý, şahym, men hiç bir şer iş eden däldirin».

အခန်းကိုကြည့်ပါ။ ကော်ပီ




Даныел 6:22
37 ပူးပေါင်းရင်းမြစ်များ  

Чүнки мен еврейлериң юрдундан огурланып гетирилдим, хатда шу ерде-де, Мүсүрде зындана ташланар ялы, мен хич хили гүнә этмедим».


Гам-гуссамың ичинде Ребби чагырдым, өз Худайыма мен перят этдим. Ол ыбадатханасындан мең сесими эшитди; Онуң гулагына перядым етди.


Ол пыгамбер гидип, Худайың адамының ёлда ятан җеседини тапды. Эшек ве ёлбарс җеседиң гапдалында дуран экен. Ёлбарс Худайың адамының җеседини иймәндир, эшеги-де парчаламандыр.


Реб бир перишде ёллап, Ашур патышасының дүшелгесинде әхли батыр йигитлери, серкерделери ве баштутанлары өлдүрди. Шейдип, Санхерип биабрайлык билен өз юрдуна доланып гелди. Ол өз худайының бутханасына геленде, онуң өзүнден өнен огулларының кәбири Санхериби гылыч билен өлдүрдилер.


Гайгы-гамдан яңа җаным басыляр, Өз сөзүңе лайыклыкда маңа кувват бер.


Инди мениң еңишли башым мени гуршан душманларымың депесинден гараяр. Шадыянлык шовхуныны Онуң чадырында хөдүр эдерин; Реббе нагма айдып, оваз эдерин.


Чүнки себәпсиз ере мениң үчин дузак гурдулар; себәпсиз ере мениң үчин чукур газдылар.


Сөйги билен вепадарлык бирлешер, догрулык парахатлык билен биригер.


Догрулара айдың, ягшылык гөрерлер олар, өз ишлериниң мивесини иерлер.


Олар азап чекенде, гынанды Ол. Хузурындан гелен перишде олары халас этди; сөйгүси ве рехими билен азат этди олары; овалдан олары элинде гөтерип гелди.


Ермея ене-де Сидкия патыша шейле дийди: «Мени туссагхана салар ялы, мен саңа, хызматкәрлериңдир бу халка гаршы нәме гүнә этдим?


Небукаднесар шейле дийди: «Шадрагың, Мейшагың ве Абеднегоның Худайына алкыш болсун! Перишдесини иберип, Өзүне бил баглан гулларыны халас этди. Олар патышаның буйругына боюн болмадылар. Өзлериниң Худайындан башга худая гуллук я сежде этмезлик үчин, җанларыны ховп астына салдылар.


Ол чукура якынлашанда, найынҗар сес билен Даныеле: «Эй, дири Худайың гулы Даныел, вепалылык билен гуллук эдйән Худайың сени ёлбарслардан халас эдип билдими?» дийип гыгырды.


Патыша муңа гаты бегенди ве Даныели чукурдан чыкармаклыгы буюрды. Шейдип, Даныел чукурдан чыкарылды, онда хич хили яра ызы ёкды, чүнки ол өз Худайына бил баглапды.


Шейлеликде, везирлер ве хәкимлер патышалык ишлеринде Даныелиң үстүнден арз эдер ялы бахана гөзлемәге башладылар. Эмма олар арз эдер ялы ондан хич хили язык тапмадылар, чүнки Даныел вепалыды. Ондан хич хили ялңышлык я язык тапылмады.


Патышалыгың әхли везирлери, сердарлары, хәкимлери, геңешчилери ве эмирлери патышаның бир перман чыкарып, оны гүйҗе гиризмеги барада өзара маслахатлашдылар. Эй, патышахым, кимде-ким отуз гүнүң довамында сенден башга бир ынсана я-да худая дилег эдип йүз тутса, ёлбарслы чукура ташлансын.


Эмма мен гөзлерими Реббе дикерин, Халасгәр Худайыма бил багларын. Маңа гулак асар Худайым.


Биз Реббе дады-перят этдик. Ол бизиң сесимизи эшитди ве Өз перишдесини иберип, бизи Мүсүрден чыкарды. Ине, инди биз Кадешде – сизиң серхедиңизе голай шәхерчеде дурус.


Өйлән сагат үч төвереги Иса гаты сес билен гыгырып: «Элохи, Элохи! Лема сабактани?» ягны: «Худайым, Худайым! Нәме үчин Мени терк этдиң?» дийди.


Шол вагт Петрус өзүне гелип: «Инди, хакыкатданам, Реббиң Өз перишдесини ёллап, мени Хиродың элинден ве яхуды халкының башымдан индерҗек бела-бетерлеринден халас эдендигине анык гөз етирдим» дийди.


Шонуң үчин хем Худайың ве ынсанларың өңүнде выжданымы хемише пәк сакламага чалышярын.


Себәби Өзүне дегишли болуп, гуллук эдйән Худайым дүйн гиҗе бир перишдесини яныма иберди.


Ине, биз шуңа буйсанярыс: биз хер кес, ылайта-да сиз бабатда Худайың берен гөвначыклыгы ве пәк йүреклилиги билен херекет эдйәрис. Биз муны ынсан даналыгына дәл-де, Худайың мерхеметине даянып эдйәрис. Муңа бизиң ынсабымыз-да шаятдыр.


Йөне Реб мени еке гоймады. Хош Хабарың мен аркалы долы вагыз эдилип, әхли миллетлериң хем оны эшитмеги үчин, Ол маңа гуҗур-гайрат берди. Реб мени өлүмиң пенҗесинден халас этди.


Шейлеликде, әхли перишделер диңе халас болҗаклара хызмат этмек үчин иберилйәр.


Иман аркалы олар энчеме патышалыгы еңдилер, юрды адалатлы доландырдылар, вадалара етдилер, арсланларың агзыны багладылар,


Давут сөзүни довам эдип: «Мени ёлбарсдыр айының пенҗесинден халас эден Реб шу пилиштлиниң элинден хем халас эдер» дийди. Шавул Давуда: «Бар, Реб саңа яр болсун!» дийди.


Соң Давут ене сөзүни довам этди: «Җенабым, мен гулуңы нәме себәпден бейдип ковалап йөрсүң? Мениң эден задым нәме? Языгым нәме?


ကြှနျုပျတို့နောကျလိုကျပါ:

ကြော်ငြာတွေ


ကြော်ငြာတွေ