25 Буларың хеммеси Небукаднесар патышаның башына гелди.
25 Bularyň hemmesi Nebukadnesar patyşanyň başyna geldi.
Ол мөвсүмлери кесгитлемек үчин Айы яратды, Гүн хем өз яшмалы вагтыны билйәр.
Ол сөзүни иберди ве шыпа берди, олары габра инмекден халас эйледи.
Эй, Якубың Худайы, Сениң кәйинҗиңден атлар, сөвеш арабалары доңуп галдылар.
„Мен дүнйәни, ер йүзүнде яшаян ынсанлардыр хайванлары бейик гудратым хем гүйҗүм билен яратдым. Олары гөвнүмиң ислән кишисине берерин.
Дөври ве пасыллары үйтгедйән Олдур. Патышалары тагтдан агдарып, тагта чыкаряр. Ол акылдара пәхим-пайхас, дүшүнҗелә билим берйәр.
Эй, сизиң алыхезретиңиз, сиз шаларың шасысыңыз. Гөгүң Худайы саңа шалык, гүйч, гудрат ве шөхрат берди.
Патыша Даныеле: «Сен бу сыры ачып билдиң. Хакыкатдан-да, сениң Худайың худайларың Худайы, патышаларың Таңрысы ве сырлары аян эдйән Худайдыр» дийди.
Шонда Белтешасар, ягны Даныел бир салым агыр пикире чүмди. Пикирлери оны ховсала салды. Патыша: «Белтешасар, сени агыр үнҗә гоян бу дүйш ве онуң ёргуды болаймасын» дийди. Белтешасар оңа шейле җогап берди: «Эй, җенабым, гой, бу дүйш сени йигренйәнлериң, онуң ёргуды болса душманларыңың башына гелсин!
Сениң гөрен бу агаҗың, ягны белент ве гүйчли, бойы асмана етип дуран, дүнйәниң чар күнҗүнден хем гөрнүп дуран,
Мен бир дүйш гөрдүм, ол мени гаты горкузды. Ятыркам хыялларым ве гөрен гөрнүшлерим мени ховсала салды.