Соңра Худайың Рухы отуз йигидиң баштутаны Омасайың үстүне инип, ол шейле дийди: «Биз сениңки, эй Давут! Биз сең билен, эй Йышайың оглы! Башың аман болсун, башың аман болсун! Саңа ярдам эдйәниң хем башы аман болсун! Худайың саңа ярдам эдйәндыр!». Онсоң Давут олары кабул эдип, өз гошунбашылары эдип белледи.