23 Шадрак, Мейшак ве Абеднего болса даңлып, янып дуран күрәниң ичине йыкылдылар.
23 Şadrak, Meýşak we Abednego bolsa daňlyp, ýanyp duran küräniň içine ýykyldylar.
Маңа нәхак душман боланлар, гой, шатланмасын, Мени нәхак ере йигренйәнлер гөз гыпышмасын.
Сениң билен боларын сувлардан гечениңде, дерялардан гечениңде, сени гарк этмез олар, одуң ичинден йөрәниңде янмарсың, ялын якмаз сени.
Онсоң Ермеяны тутуп, патышаның оглы Малкыяның гуррук гуюсына ташладылар, ол гуйы гаравулларың ховлусында ерлешйәрди. Оны танап билен ашак салладылар. Гуюда сув ёкды, диңе ләбик барды. Ермея ләбиге батды.
Баш гөзегчи оларың адыны үйтгетди. Даныеле Белтешасар, Хананя Шадрак, Мишайыла Мейшак, Азаря Абеднего дийип ат гойды.
Шол вагт Небукаднесар патыша горкудан яңа аңк болуп, хайран галып, чалтлык билен өр-боюна галды. Ол геңешчилерине йүзленип: «Бизиң даңып, одуң ичине атанымыз үч адам дәлмиди нәме?» дийди. Олар: «Догры, эй, патышахым!» дийип җогап бердилер.
Чүнки еңил ве вагтлайын мушакгатларымыз бизе җуда аҗайып, бейик ве бакы шөхрат газандырар. Шонда бу мушакгатлар эдил болмадык ялы болар.
ловлаян оды өчүрдилер, гылыҗың тыгындан гачып гутулдылар, эҗиз болсалар хем гүйчден долдулар, сөвешде кувватланып, кесеки гошунлары дерби-дагын этдилер.