Ол велаята болчулык дөврүнде дуйдансыз барып, ата-бабаларының хич хачан эдип билмедик ишлерини эдер. Талаң, чапавулчылык эдип, олҗаны өз гошунының арасында пайлар. Галаларың гаршысына дилдүвшүк гурар, эмма бу узак гитмез.
Ол гүйчленип кувватланар, йөне бу онуң өз гүйҗи билен болмаз. Ол элхенч вейранчылыклар гетирер, эдйән иши ровачланар. Ол гүйчлүлери ве мукаддес адамлары хеләк эдер.