23 Шавулың гызы Микал дүнйәден перзентсиз өтди.
23 Şawulyň gyzy Mikal dünýäden perzentsiz ötdi.
Мен өзүми өңкүденем хас кичелдип, мертебәми песелтҗек. Эмма сениң диййән гырнакларың мени шөхрата бесләрлер».
Давут патышаның өз көшгүнде орнашан, Реббиң оны даш-төверегиндәки әхли душманларындан горап, оңа рахат дурмуш берен дөврүди.
Хөкмүрован Реб гулагыма: «Элбетде, өлйәнчәңиз бу гүнәңизден сапланмарсыңыз» дийди. Муны Гудратыгүйчли-Хөкмүрован Реб диййәр.
Шол гүн еди аял бир эркеге япышып, шейле диер: «Өз чөрегимизи ийип, өз эшиклеримизи геерис, сениң адыңы алсак боляр, бизи утанчдан гутар».
Бир гуш кимин Эфрайымың шөхраты учуп гидер. Олардан чага өнмез, не хамыла болар, не-де гөвреде чага галар.
Эмма Меръем оглуны догурянча, Юсуп оңа янашмады. Юсуп доглан чаганың адына Иса дакды.
Ол: «Муны мениң үчин эден Ребдир. Инди Ол маңа назар салып, ил арасындакы утанҗымдан дындарды» диййәрди.
Шондан соң Шамувел өмри өтйәнчә Шавулы гайдып еке гезек гөрмесе-де, онуң дердини чекип гезди. Реб Шавулы Ысрайыла патыша эдендигине өкүнди.