16 Худая мүң-де бир шүкүр! Ол Титусың-да йүрегине сизе болан ыхласы салды.
16 Hudaýa müň-de bir şükür! Ol Titusyň-da ýüregine size bolan yhlasy saldy.
Хизкия билен баштутанлар гелип, үйшмеклери гөрүп, Ребби ве онуң халкы Ысрайылы алкышладылар.
Реббиң Иерусалимдәки өйүне шөхрат гетирмек үчин патышаның калбына бу затлары салан аталарымызың Худайы Реббе алкыш болсун!
Соңра гиҗе туруп, яныма бирнәче адам алдым. Иерусалим хакында Худайымың калбыма нәме саландыгыны хич киме айтмадым. Янымда мүнүп барян эшегимден башга мал ёкды.
Реб шейле диййәр: «Ысрайыл ве яхуда халкы билен Мениң тәзе әхт баглашҗак гүнлерим хөкман гелер.
Ягшылык этмекден йүз дөндермеҗекдигиме олар билен эбеди әхт баглашарын. Менден хич йүз өврүп гитмезликлери үчин, йүреклерине Менден горкмагы саларын.
Шунлукда, мен шол хаты язан хем болсам, оны не ынҗаданы язгармак үчин, не-де ынҗадыланың тарапыны чалмак үчин языпдым. Мен оны бизе эдйән ыхласыңыз Худайың хузурында өзүңизе-де аян болсун дийип языпдым.
Биз диңе Титусың гелмегинден дәл, эйсем оңа берен теселлиңиз барада эшидип-де, теселли тапдык. Ол сизиң мени күйсейәндигиңиз, чуңңур гынанҗыңыз, маңа болан улы ыхласыңыз барада гүррүң беренде, бегенҗим өңкүден-де артды.
Титус бабатда шуны айтмакчы: ол мениң ёлдашым ве сизиң араңыздакы хызматдашымдыр. Иберен доганларымыз болса йыгнакларың векиллери ве Иса Месихиң шөхратыдыр.
Шонуң үчин биз Титусдан сизиң араңызда башлан бу хайырлы ишини шол тәрде-де соңуна ченли довам этмегини хайыш этдик.
Тимотеос хем эдил мен ялы сиз бабатда шейле ыхласлы, шейле җаныпкеш. Ондан башга ибермәге шейле адамым-да ёк.
Нәме этсеңиз хем, айтсаңыз хем, хеммесини Реббимиз Исаның ады билен ерине етириң, Ол аркалы Ата Худая шүкүр эдиң.
Чүнки Худай Өз максадыны амала ашырмак ислегини оларың йүрегине гуйды. Шунлукда, олар Худайың сөзлери берҗай болянча, өзлериниң хөкмүрованлык ыгтыярыны җандара бермәге бирагыздан разы боларлар.