57 Йөне Худая мүң-де бир шүкүр! Ол Реббимиз Иса Месих аркалы бизе еңиш берди.
57 Ýöne Hudaýa müň-de bir şükür! Ol Rebbimiz Isa Mesih arkaly bize ýeňiş berdi.
Сирия патышасының Нагаман атлы бир серкердеси барды. Ол җенабының өңүнде иң абрайлы хем-де иң улы хормата эе болан адамды, чүнки Реб Нагаманың үсти билен Сирия еңиш берипди. Бу батыр йигит ёканчлы дери кеселинден эҗир чекйәрди.
Инди, оглум, гой, Реб саңа яр болсун. Реб сен барада айдышы ялы, Худайың Реббе өй гурмаклык ишиң шовуна болсун.
Реб хөкүм сүрйәр, халклар, гой, галпылдасын! Ол керуплар арасында тагт гуруп отыр, гой, ер титресин!
Ат сөвеш гүни үчин сейисленйәндир, эмма еңиш Ребдендир.
Бу затлары сизе Менде рахатлыгыңыз болсун дийип айтдым. Бу дүнйәде гайгы-гуссаңыз болар, йөне мерт болуң. Мен дүнйәни еңдим!» дийди.
Павлус бу сөзлери айдып, элине чөрек алды, хеммәниң өңүнде Худая шүкүр этди-де, бөлүп иймәге башлады.
Худая шүкүр! Ол бизи Реббимиз Иса Месих аркалы халас этди! Шунлукда, аңым билен Худайың Канунына гуллук этсем-де, ынсан тебигатыма гөрә гүнә канунының гулудырын.
Йөне биз өзүмизи Сөййән аркалы бу кынчылыкларың барыны еңйәрис.
Гулак гоюң, сизе бир сыры аян эдейин: биз өлмерис, йөне хеммәмиз өзгердилерис.
Йөне Худая мүң-де бир шүкүр! Ол Месихиң дабаралы йөришине бизи элмыдама шәрик эдйәр. Худай Өзи барадакы билими биз аркалы әхли ере мүшк-анбар кимин яйяр.
Худайың шейле аҗайып пешгеши үчин Оңа шүкүрлер болсун!
Әхли зат үчин Реббимиз Иса Месихиң адындан Ата Худая хемише шүкүр эдиң.
Бу чагалар ынсан боландыклары үчин, Иса хем олар ялы ынсан болды. Өлүме дучар эдйән иблиси Ол Өз өлүми аркалы ёк этди ве
Доганларымыз Гузының ганы аркалы, өз шаятлыклары аркалы оны еңдилер. Хатда өлүм ховпы үстлерине абананда-да, җанларыны аямадылар.
Ол Өз халкының гөзлериниң хер бир гөзяшыны сүпүрер. Инди не өлүм, не-де яс, не агы, не-де агыры болар. Чүнки өңки затлар гечип гитди».