5 Шәһәр урамнарын тутырып, малайлар вә кызлар уйнап йөриячәк.
Алар, Сион тавына килеп, шатланып кычкырырлар, Раббының юмартлыгына – бодай, шәраб вә зәйтүн маена, сарыкларга, мал-туарга куанырлар. Аларның җаны мул итеп сугарылган бакча кебек булыр, һәм алар инде беркайчан да кайгы күрмәс.
Кызлар биеп күңел ачар, алар белән бергә егетләр вә картлар шатланышыр; Мин аларның кайгысын куанычка алыштырырмын, кичергән кайгы-хәсрәттән соң, юатып, аларга сөенеч бүләк итәрмен.
– Менә, шундый көннәр җитәр, – дип белдерә Раббы, – Исраил һәм Яһүдә җирендә Мин адәм затын вә терлекне мулдан кылырмын.
янәдән шатлыклы-куанычлы тавышлар, кияү белән кәләш авазлары, Раббы йортында рәхмәт корбаны китерүчеләрнең: «Күкләр Хуҗасы Раббыга рәхмәтләр укыгыз, чөнки Раббы игелекле, чөнки Аның мәрхәмәте мәңгелек!» – дигән сүзләре яңгырап торыр. Мин бу җиргә элеккеге мул-имин тормышны кайтарырмын, – ди Раббы.
Әй Сион, аягыңа торып бас, төннәр буе, сак алышынган саен, ялварып сора. Хуҗа-Хаким каршында йөрәгеңнең кайгысын су бушаткандай бушат. Һәрбер урам чатында ачтан һушын җуйган балаларыңның җанын коткаруны сорап, Аңа таба кулларыңны суз.
болай диде: «Бар, йөгер, теге егеткә Раббы сүзен җиткер: „Халкының вә мал-туарының күплеге аркасында Иерусалим диварсыз булачак. Иерусалим тирәли Мин Үзем утлы дивар кебек торырмын һәм шөһрәтемнең балкышы шәһәрнең үзендә булыр“».
Сезне талаган халыклар янына шөһрәтле Күкләр Хуҗасы Раббы мине җибәрде, чөнки сезгә кагылган зат Аның күз карасына кагылган саналадыр.